Reglugerð um lífræna framleiðslu landbúnaðarafurða og merkingar. - Brottfallin

1. Reglugerðin gildir um eftirtaldar afurðir, séu slíkar afurðir með eða ef til stendur að merkja þær með ábendingu um lífræna framleiðsluaðferð:

a) Óunnar landbúnaðarafurðir úr jurtaríkinu; einnig búfé og óunnar búfjárafurðir, að svo miklu leyti sem reglur um framleiðslu þeirra og eftirlit með þeim eru tilgreindar í I. og III. viðauka.

b) Unnar landbúnaðarafurðir úr jurtaríkinu og búfjárafurðir ætlaðar til manneldis sem eru aðallega úr einu eða fleiri innihaldsefnum úr jurta- og/eða dýraríkinu.

c) Fóður, fóðurblöndur og fóðurefni, sem eru ekki tilgreind í a-lið.

2. Þar eð ekki er kveðið á um neinar nákvæmar reglur í I. viðauka um framleiðslu að því er varðar tilteknar tegundir dýra skulu, þrátt fyrir ákvæði 1. mgr., þær reglur í 5. gr., sem kveða á um merkingu, og reglur í 8. og 9. gr. um eftirlit gilda um þessar tegundir og afurðir úr þeim.

2. gr.

3. gr.

Skilgreiningar.
4. gr.

1. "Merking": Orð, upplýsingar, vörumerki, sérheiti, myndefni eða tákn sem sett eru á allar umbúðir, skjöl, tilkynningar, merkimiða, hringi eða kraga sem fylgja eða vísa til afurðar sem tilgreind er í 1. gr.; 22. 7. 91 Stjórnartíðindi EB nr. L 198/3.

2. "Framleiðsla": Starfsemi á bújörð sem felst í framleiðslu, pökkun og frummerkingu vara sem eru lífrænt ræktaðar landbúnaðarafurðir, framleiddar á viðkomandi bújörð.

3. "Tilreiðsla": Varðveisla og/eða vinnsla landbúnaðarafurða (þar á meðal slátrun og skurður búfjárafurða) og einnig pökkun og/eða breytingar gerðar á merkingum sem gefa til kynna að um sé að ræða lífræna framleiðslu á ferskum afurðum, rotvörðum afurðum og/eða unnum afurðum.

4. "Markaðssetning": Geymsla eða útstilling með tilliti til sölu, boð um sölu, sala, afhending eða annar sölumáti.

5. "Atvinnurekandi": Einstaklingur eða lögpersóna sem framleiðir, tilreiðir eða flytur inn frá þriðja landi afurðir sem um getur í 1. gr. með markaðssetningu í huga eða sem markaðssetur slíkar afurðir.

6. "Innihaldsefni": Efni, þar með talin aukefni, notuð við tilreiðslu afurðanna sem tilgreindar eru í b-lið 1. mgr. 1. gr., eins og þau eru skilgreind í 4. mgr. 6. gr. tilskipunar ráðsins 79/112/EBE¹⁾ um samræmingu á lögum aðildarríkjanna um merkingu, kynningu og auglýsingu matvæla til sölu til neytenda.

7. "Plöntuvarnarefni": Efni samkvæmt skilgreiningu í 1. mgr. 2. gr. tilskipunar ráðsins 79/117/EBE²⁾ frá 21. desember 1978 um bann við sölu og notkun plöntuvarnarefna sem innihalda tiltekin virk efni, eins og henni var síðast breytt með tilskipun ráðsins 89/365/EBE³⁾.

8. "Þvottaefni": Efni og efnablöndur í skilningi tilskipunar ráðsins 73/404/EBE⁴⁾ frá 22. nóvember 1973 um samræmingu laga aðildarríkjanna varðandi þvottaefni, eins og henni var síðast breytt með tilskipun ráðsins 86/94/EBE⁵⁾, sem ætluð eru til að hreinsa tilteknar afurðir sem um getur í a-lið 1. mgr. 1. gr.

9. ,,Matvæli í neytendaumbúðum": Vörueining skilgreind í b-lið 3. mgr. 1. gr. tilskipunar ráðsins 79/112/EBE.¹⁾

10. ,,Innihaldslýsing": Innihaldslýsingin sem um getur í 6. gr. tilskipunar ráðsins 79/112/EBE.¹⁾

11. "Búfjárframleiðsla": Framleiðsla húsdýra eða alinna, villtra landdýra (þar á meðal skordýra) og lagartegunda sem eru aldar í fersku, söltu eða ísöltu vatni. Afurðir úr veiddum, villtum land- og lagardýrum teljast ekki lífræn framleiðsla.

12. "Erfðabreytt lífvera": Sérhver lífvera sem fellur undir skilgreiningu 2. gr. í tilskipun ráðsins 90/220/EBE⁶⁾ frá 23. apríl 1990 um þau tilvik er erfðabreyttum lífverum er sleppt af ásettu ráði út í umhverfið.

13. "Efni leitt af erfðabreyttum lífverum": Sérhvert efni sem er annaðhvort framleitt úr eða framleitt af erfðabreyttum lífverum, en inniheldur þær ekki.

14. "Notkun erfðabreyttra lífvera og efna sem eru leidd af erfðabreyttum lífverum": Notkun þeirra sem matvæli, innihaldsefni matvæla (þar á meðal sem aukefni og bragðefni), tæknileg hjálparefni við vinnslu (þar á meðal leysiefni við útdrátt), fóður, fóðurblöndur og fóðurefni, aukefni í fóðri, tæknileg hjálparefni fyrir fóður, tilteknar afurðir notaðar í fóður (í samræmi við tilskipun ráðsins 82/471/EBE⁷⁾, plöntuvarnarefni, dýralyf, áburður, jarðvegsnæring, fræ, plöntufjölgunarefni og búfé.

15. "Dýralyf": Efni eins og þau eru skilgreind í 2. mgr. 1. gr. tilskipunar ráðsins 65/65/EBE⁸⁾ frá 26. janúar 1965 um samræmingu ákvæða í lögum eða stjórnsýslufyrirmælum um lyf.

16. "Smáskammtadýralyf": Efni eins og þau eru skilgreind í 1. mgr. 1. gr. tilskipunar ráðsins 92/74/EBE⁹⁾ frá 22. september 1992 um að færa út gildissvið tilskipunar 81/851/EBE um samræmingu laga aðildarríkjanna um dýralyf og að bæta við ákvæðum um hómópatadýralyf.

17. "Fóður": Afurðir eins og þær eru skilgreindar í a-lið 2. gr. í tilskipun ráðsins 79/373/EBE¹⁰⁾ frá 2. apríl 1979 um markaðssetningu blandaðs fóðurs.

18. "Fóðurefni": Afurðir eins og þær eru skilgreindar í a-lið 2. gr. tilskipunar ráðsins 96/25/EB¹¹⁾ frá 29. apríl 1996 um dreifingu fóðurefnis, breytingu á tilskipunum ráðsins nr. 70/524/EBE, 74/63/EBE, 82/471/EBE og 93/74/EBE og niðurfellingu á tilskipun 77/101/EBE.

19. "Fóðurblöndur": Afurðir eins og þær eru skilgreindar í b-lið 2. gr. tilskipunar 79/373/EBE.

20. "Aukefni í fóðri": Efni eins og þau eru skilgreind í a-lið 2. gr. í tilskipun ráðsins 70/524/EBE¹²⁾ frá 23. nóvember 1970 um aukefni í fóðri.

21. "Tilteknar afurðir notaðar í fóður": Fóðurafurðir innan gildissviðs tilskipunar ráðsins 82/471/EBE frá 30. júní 1982 um ákveðnar afurðir til fóðrunar dýra.

22. "Eining/bújörð/bú þar sem lífræn framleiðsla er stunduð": Eining, bújörð eða bú sem samræmist ákvæðum þessarar reglugerðar.

23. "Lífrænt framleitt fóður/fóðurefni": Fóður/fóðurefni sem er framleitt í samræmi við þær reglur um framleiðslu sem mælt er fyrir um í 6. gr.

24. ,,Aðlögunarfóður": Fóður/fóðurefni sem framleitt er á landi í lífrænni aðlögun og samræmist þeim reglum um framleiðslu sem mælt er fyrir um í 6. gr., nema hvað varðar aðlögunartímabil þar sem þær reglur gilda í að minnsta kosti eitt ár áður en til uppskeru kemur.

25. "Hefðbundið fóður/fóðurefni": Fóður/fóðurefni sem heyrir ekki undir þá flokka sem tilgreindir eru í 23. og 24. mgr.
¹⁾ Stjtíð. EB nr. L 33, 8.2.1979, bls. 1.
²⁾ Stjtíð. EB nr. L 33, 8.2.1979, bls. 36.
³⁾ Stjtíð. EB nr. L 159, 10.6.1989, bls. 58.
⁴⁾ Stjtíð. EB nr. L 347, 12.12.1973, bls. 51.
⁵⁾ Stjtíð. EB nr. L 80, 25.3.1986, bls. 51.
⁶⁾ Stjtíð. EB nr. L 117, 8.5.1990, bls. 15.
⁷⁾ Stjtíð. EB L 213, 21.7.1982, bls. 8.
⁸⁾ Stjtíð. EB 22, 9.2.1965, bls. 369.
⁹⁾ Stjtíð. EB L 297, 13.10.1992, bls. 12.
¹⁰⁾ Stjtíð. EB L 86, 6.4.1979, bls. 30.
¹¹⁾ Stjtíð. EB L 125, 23.5.1996, bls. 35.
¹²⁾ Stjtíð. EB L 270, 14.12.1970, bls. 1.

Merking.
5. gr.

1. Einungis er heimilt að vísa til lífrænna framleiðsluaðferða í merkingu og auglýsingu afurðar sem tilgreind er í a-lið 1. mgr. 1. gr., ef:
2. - - -

3. Einungis er heimilt í vörulýsingu afurðar að vísa til lífrænna framleiðsluaðferða í merkingu og auglýsingu afurðar, sem er tilgreind í b-lið 1. mgr. 1. gr., ef:

3a. Þrátt fyrir 1.- 3. mgr. er heimilt að nota vörumerki, með ábendingu sem um getur í 2. gr., fram til 1. júlí 2006, í merkingu og auglýsingu afurða sem samræmast ekki ákvæðum þessarar reglugerðar, svo fremi að:
4. Einungis er heimilt að bæta innihaldsefnum úr landbúnaði í C-hluta VI. viðauka hafi verið sýnt fram á að þau séu úr landbúnaði og ekki framleidd í nægilegu magni á EES-svæðinu í samræmi við reglurnar í 6. gr. eða ekki sé unnt að flytja þau inn frá þriðju löndum í samræmi við reglurnar í 11. gr.

5. Heimilt er að á plöntuafurðum, sem eru merktar eða auglýstar í samræmi við 1. eða 3. mgr., séu merkingar með ábendingum um aðlögun að lífrænum aðferðum, að því tilskildu að:

5a. Með fyrirvara um ákvæði 3. mgr. er einungis heimilt að vísa til lífrænna framleiðsluaðferða í merkingu og auglýsingu afurðar, eins og um getur í b-lið 1. mgr. 1. gr., ef:
6. - - -

7. Landbúnaðarráðuneytið setur, ef þörf krefur, nánari reglur um framkvæmd ákvæða þessarar greinar og í samræmi við málsmeðferðina í 14. gr.

7a. Landbúnaðarráðuneytið getur heimilað notkun efna sem ekki eru skráð í C-hluta IV. viðauka, til bráðabirgða, sbr. b-lið 2. mgr. 5. gr. og b-lið 5a. mgr. 5. gr., að uppfylltum skilyrðum sem lýst er í 1. mgr. 3. gr. reglugerðar framkvæmdastjórnarinnar nr. 207/93/EBE¹⁾ með síðari breytingum. Þegar slík heimild hefur verið veitt skal hún tilkynnt öðrum EES-ríkjum og framkvæmdastjórn ESB í samræmi við 2. mgr. 3. gr. reglugerðar framkvæmdastjórnarinnar nr. 207/93/EBE²⁾ með síðari breytingum. Heimild þessa má veita allt að þrívegis, sjö mánuði í hvert skipti. Endurnýjun heimildarinnar og gildistími hennar eru þó háð ákvæðum 3.-6. mgr. 3. gr. reglugerðar framkvæmdastjórnarinnar nr. 207/93/EBE³⁾ með síðari breytingum.

8. Í A-, B- og C-hlutum VI. viðauka skal setja ákvæði um takmarkandi skrár yfir efni og afurðir, sem um getur í b-, c- og d-lið 3. mgr. og b-, d- og e-lið 5a. mgr., í samræmi við málsmeðferðina í 14. gr.

Heimilt er að tilgreina skilyrði fyrir notkun og kröfur um samsetningu þessara innihaldsefna og efna.

Telji landbúnaðarráðuneytið að bæta beri afurð í fyrrnefndar skrár eða að þeim skuli breytt skal það tryggja að málsskjöl þar sem fram koma ástæður fyrir viðbótinni eða breytingunum séu send hinum aðildarríkjum EES opinberlega og einnig framkvæmdastjórn ESB sem leggur þau fyrir nefndina er um getur í 14. gr.

Beita ber reglunum, sem kveðið er á um í 6. og 7. gr. tilskipunar ráðsins 79/112/EBE⁴⁾, við útreikninga á hundraðstölunum sem um getur í 3. og 6. mgr.

Í afurð, sem um getur í a- og b-lið 1. mgr. 1. gr., má ekki vera hvort tveggja í senn innihaldsefni framleitt samkvæmt reglunum
í 6. gr. og sama innihaldsefni sem ekki er framleitt samkvæmt þeim reglum.
¹⁾ Stjtíð. EB nr. L 25, 2.2.1993, bls. 5.
²⁾ Stjtíð. EB nr. L 25, 2.2.1993, bls. 5.
³⁾ Stjtíð. EB nr. L 25, 2.2.1993, bls. 5.
⁴⁾ Stjtíð. EB nr. L 33, 8.2.1979, bls. 1.

Framleiðslureglur.
6. gr.

1. Lífræn framleiðsluaðferð felur í sér að við framleiðslu afurða samkvæmt a-lið 1. mgr. 1. gr., annarra en fræja og plöntufjölgunarefna:
2. Lífræn framleiðsluaðferð felur í sér að við framleiðslu fræja og plöntufjölgunarefna hafi stofnplantan, að því er varðar fræ, og stofnplantan eða stofnplönturnar, að því er varðar plöntufjölgunarefni, verið framleiddar:
3. a) Þrátt fyrir ákvæði c-liðar 1. mgr. er heimilt að nota fræ og plöntufjölgunarefni, sem eru ekki framleidd samkvæmt lífrænu aðferðinni, á aðlögunartímabili sem lýkur 31. desember 2003 og með samþykki landbúnaðarráðuneytisins, að því tilskildu að notendur slíks plöntufjölgunarefnis geti sýnt viðkomandi vottunarstofu fram á með fullnægjandi hætti að þeim hafi verið ókleift að afla plöntufjölgunarefnis af réttu afbrigði viðkomandi tegundar, sem fullnægir skilyrðum 2. mgr., á markaði á EES-svæðinu. Í því tilviki skal nota plöntufjölgunarefni, sem hefur ekki verið meðhöndlað með öðrum efnum en talin eru upp í B-hluta II. viðauka, sé það fáanlegt á markaði á EES-svæðinu. Landbúnaðarráðuneytið skal tilkynna hinum aðildarríkjum EES-svæðisins og framkvæmdastjórn ESB um leyfi sem eru veitt samkvæmt þessari málsgrein. 4. Landbúnaðarráðuneytið endurskoðar ákvæði þessarar greinar í kjölfar endurskoðunar framkvæmdastjórnar ESB.
¹⁾ Stjtíð. EB nr. L 213, 21.7.1982, bls. 8.

 

6a. gr.

1. Í þessari grein merkir "ungplanta" heilar ungplöntur sem eru ætlaðar til plöntunar með plöntuframleiðslu í huga.

2. Í lífrænu framleiðsluaðferðinni felst að noti framleiðendur ungplöntur verða þær að hafa verið framleiddar í samræmi við 6. gr.

 

7. gr.

1. Landbúnaðarráðuneytið getur ákveðið að fella inn í II. viðauka afurðir sem ekki eru leyfðar við samþykkt þessarar reglugerðar, í tilgangi sem fram kemur í b-lið 1. mgr. 6. gr. og að því tilskildu að eftirfarandi skilyrði séu uppfyllt:

– séu þær nauðsynlegar vegna sérstakra næringarþarfa plantna eða jarðvegs, sem ekki er unnt að uppfylla með þeim ráðum sem getið er um í I. viðauka, og

– hafi notkun þeirra ekki í för með sér óæskileg áhrif á umhverfið eða mengi það.

1a. Skilyrðin sem kveðið er á um í 1. mgr. skulu ekki gilda um afurðir sem voru í almennri notkun fyrir samþykkt þessarar reglugerðar í samræmi við reglur um góðar starfsvenjur í lífrænum búskap sem er fylgt á EES-svæðinu.

1b. Að því er varðar steinefni og snefilefni, sem eru notuð í fóður, er heimilt að bæta við í II. viðauka hráefnum annarra afurða til viðbótar, að því tilskildu að þau séu af náttúrulegum uppruna eða, ef ekki er um slíkt að ræða, þau séu framleidd í sömu mynd og náttúrulegar afurðir.

2. Ef nauðsyn ber til er heimilt að tilgreina eftirfarandi fyrir allar afurðir sem taldar eru upp í II. viðauka:

3. Landbúnaðarráðuneytið skal ákveða breytingar við II. viðauka, annaðhvort vegna viðbótar eða útstrikunar afurða sem um getur í 1. mgr. eða viðbótar eða breytinga á forskriftum sem um getur í 2. mgr., í samræmi við málsmeðferðina í 14. gr.

4. Telji landbúnaðarráðuneytið að bæta beri afurð við II. viðauka eða að honum skuli breytt skal það tryggja að málsskjöl þar sem fram koma ástæður fyrir viðbótinni eða breytingunum séu opinberlega send hinum aðildarríkjum EES-svæðisins og einnig framkvæmdastjórn ESB, sem leggur þau fyrir nefndina sem um getur í 14. gr.

Eftirlitskerfi.
8. gr.

1. Atvinnurekandi sem framleiðir, tilreiðir eða flytur inn frá þriðja ríki afurðir, sem tilgreindar eru í 1. gr., í þeim tilgangi að markaðssetja þær skal:
2. Atvinnurekendur skulu miðla þeim viðbótarupplýsingum sem vottunarstofa telur nauðsynlegar til að halda uppi virku eftirliti með starfsemi þeirra.

3. Vottunarstofa skal tryggja að endurnýjuð skrá með nöfnum og heimilisföngum atvinnurekenda sem eftirlitskerfið gildir um sé aðgengileg fyrir þá sem hagsmuna eiga að gæta.

 

9. gr.

1. Faggilt vottunarstofa fyrir lífræna framleiðslu annast eftirlit með þeim atvinnurekendum sem framleiða, tilreiða eða flytja inn frá þriðju löndum afurðir sem um getur í 1. gr.

2. Hver sá atvinnurekandi sem fer að ákvæðum þessarar reglugerðar og greiðir framlag sitt vegna eftirlitskostnaðar vottunarstofu skal hafa aðgang að eftirlitskerfi hennar.

3. Eftirlitskerfið skal að minnsta kosti felast í því að þeim varúðar- og eftirlitsráðstöfunum sé beitt sem tilgreindar eru í III. viðauka.

4. Löggildingarstofa faggildir vottunarstofur fyrir lífræna framleiðslu og annast eftirlit með þeim, sbr. a-lið 11. mgr.

5. Taka skal mið af eftirfarandi þegar vottunarstofa fyrir lífræna framleiðslu er faggilt:

6. Eftir að vottunarstofa hefur verið faggilt skal Löggildingarstofa:
6a. Landbúnaðarráðuneytið úthlutar kenninúmeri til vottunarstofu fyrir lífræna framleiðslu, þegar hún hefur öðlast faggildingu, og tilkynnir það öðrum EES-ríkjum, svo og framkvæmdastjórn ESB.

7. Vottunarstofur fyrir lífræna framleiðslu skulu:

8. Vottunarstofur fyrir lífræna framleiðslu skulu:
9. Vottunarstofur fyrir lífræna framleiðslu sem um getur í 1. mgr. skulu:
10. Heimilt er að samþykkja eftirfarandi í samræmi við málsmeðferðina í 14. gr.:
11. Vottunarstofur fyrir lífræna framleiðslu skulu, með fyrirvara um ákvæði 5. og 6. mgr.:
12. a) Vottunarstofa fyrir lífræna framleiðslu skal tryggja, með fyrirvara um ákvæði III. viðauka, að eftirlit með kjötframleiðslu nái til allra þátta framleiðslunnar, slátrunar, skurðar og allrar annarrar tilreiðslu þar til kemur að sölu til neytenda til að tryggja, að svo miklu leyti sem það er tæknilega mögulegt, að rekja megi feril dýraafurðanna á öllum stigum framleiðslu, vinnslu og tilreiðslu frá einingunni, þar sem framleiðsla búfjárins fer fram, og að einingunni þar sem endanleg pökkun og/eða merking fer fram. Vottunarstofa skal í ársskýrslu sinni, sbr. b-lið 8. mgr., gera grein fyrir framkvæmd þessa ákvæðis. Landbúnaðarráðuneytið skal upplýsa framkvæmdastjórn ESB um þessar ráðstafanir í árlegri eftirlitsskýrslu sinni sem um getur í 15. gr.

Merking með ábendingu um að afurðir séu í samræmi
við eftirlitskerfið.
10. gr.

1. Einungis er heimilt að ábendingin og/eða kennimerkið, sem fjallað er um í V. viðauka, þess efnis að afurðir falli undir hið sérstaka eftirlitskerfi, sé á merkingu afurðanna, eins og um getur í 1. gr., ef afurðirnar:
2. Óheimilt er að setja fullyrðingu á merkingu eða í auglýsingu sem gefur kaupendum í skyn að í merkingunni, sem lýst er í V. viðauka, felist trygging fyrir meiri bragðgæðum, næringu eða hollustu.

3. Vottunarstofur fyrir lífræna framleiðslu skulu:

4. Heimilt er að samþykkja reglur um afturköllun merkingarinnar sem lýst er í V. viðauka, ef upp kemst um tiltekin brot á 5., 6. og 7. gr. eða kröfum og ráðstöfunum í III. viðauka er ekki sinnt.

 

Almennar ráðstafanir.
10a. gr.

1. Verði þess vart að reglur séu ekki virtar eða að brotið sé gegn framkvæmdarákvæðum þessarar reglugerðar hvað afurð frá öðru aðildarríki EES-svæðisins varðar, sem er með ábendingar eins og um getur í 2. gr. og/eða V. viðauka, skal það tilkynnt aðildarríkinu, sem tilnefndi eftirlitsyfirvöldin eða viðurkenndi eftirlitsaðilann, og framkvæmdastjórn ESB þar um.

 

Innflutningur frá þriðju ríkjum.
11. gr.

1. Með fyrirvara um ákvæði 5. gr. er einungis heimilt að markaðssetja afurðir sem tilgreindar eru í 1. gr. og fluttar inn frá þriðja landi, ef:

a) þær eru upprunnar í þriðja landi sem er tilgreint í skrá í X. viðauka;

b) lögbært yfirvald eða aðili í því þriðja landi sem um ræðir hefur gefið út eftirlitsvottorð þar sem fram kemur að vörusendingin sem tilgreind er í vottorðinu:

2. Breyting á skrá þeirri sem um getur í a-lið 1. mgr. er háð ákvörðun framkvæmdastjórnar ESB, sbr. reglugerð framkvæmdastjórnarinnar nr. 94/92/EB¹⁾.

a) fylgja vörunum í frumriti til fyrirtækis fyrsta viðtakanda; eftir það skal innflytjandi varðveita vottorðið í að minnsta kosti tvö ár og skal vottunarstofa hafa aðgang að því;

b) vera í samræmi við reglur og samkvæmt fyrirmynd sem lýst er XI. viðauka.

4. Landbúnaðarráðuneytið getur sett nánari reglur um framkvæmd ákvæða þessarar greinar.

b) Heimildin fellur úr gildi um leið og ákvörðun er tekin um að bæta þriðja landi í skrána sem um getur í a-lið 1. mgr., nema hún taki til afurðar sem kemur frá landsvæði, sem ekki er nánar tilgreint í ákvörðuninni sem um getur í a-lið 1. mgr., og var ekki skoðuð í tengslum við beiðnina sem hlutaðeigandi þriðja land sendi. Þriðja landið skal vera því samþykkt að það fyrirkomulag leyfisveitinga, sem kveðið er á um í þessari málsgrein, gildi áfram.

c) Hafi vottunarstofafengið óyggjandi sannanir frá innflytjanda skalvottunarstofa kynna landbúnaðarráðuneytinu málsgögn sem staðfestir heimild til innflutnings. Ráðuneytið skal tilkynna framkvæmdastjórn ESB og hinum EES-ríkjunum þegar í stað um viðkomandi þriðja land sem afurðir eru fluttar inn frá og leggja fram nákvæmar upplýsingar um framleiðslu og eftirlitsfyrirkomulag ásamt tryggingum fyrir því að því verði stöðugt beitt og á árangursríkan hátt.

d) Málið skal sent nefndinni sem um getur í 14. gr. til rannsóknar.

e) Ekki er krafist tilkynningarinnar sem um getur í b-lið fjalli hún um framleiðslu og eftirlitsfyrirkomulag sem annað aðildarríki EES hefur þegar tilkynnt um, samkvæmt ákvæðum b-liðar, nema mikilvægar nýjar sannanir komi fram sem réttlæta að rannsóknin og ákvörðunin sem um getur í c-lið verði endurskoðaðar.

7. Landbúnaðarráðuneytið getur farið fram á að framkvæmdastjórn ESB viðurkenni eftirlitsaðila þriðja ríkis og bæti honum á
skrána sem um getur í a-lið 1. mgr.
⁾ Stjtíð. EB nr. L 11, 17.1.1992, bls. 14.

Frjálsir flutningar innan EES-svæðisins.
12. gr.

Stjórnvaldsákvæði og framkvæmd.
13. gr.

14. gr.

15. gr.

– skrá yfir atvinnurekendur sem 31. desember árið á undan höfðu sent tilkynningu samkvæmt a-lið 1. mgr. 8. gr. og heyra undir eftirlitskerfið sem um getur í 9. gr.,

– skýrslu um eftirlit sem fer fram samkvæmt 6. mgr. 9. gr.

15a. gr.

Önnur ákvæði.
16. gr.

17. gr.

Landbúnaðarráðuneytinu, 16. janúar 2002.

 

Ingibjörg Ólöf Vilhjálmsdóttir.

 

I. VIÐAUKI

Meginreglur um lífræna landbúnaðarframleiðslu.

A) Plöntur og plöntuafurðir.

1. Að öllu jöfnu skal hafa verið farið að meginreglum þessa viðauka á ræktunarskikum á að minnsta kosti tveggja ára aðlögunartíma áður en sáning fer fram eða, þegar um er að ræða uppskeru fjölærra plantna annarra en fóðurjurta, í að minnsta kosti þrjú ár fyrir fyrstu uppskeru afurða sem um getur í a-lið 1. mgr. 1. gr. Í vissum tilvikum getur vottunarstofa með samþykki landbúnaðarráðuneytisins ákveðið að lengja eða stytta þetta tímabil með tilliti til fyrri notkunar ræktunarskika.

Landbúnaðarráðuneytið getur heimilað styttingu aðlögunartímans niður í algert lágmark, hafi ráðuneytið fyrirskipað meðhöndlun ræktunarlands með efnum, sem ekki eru skráð í B-hluta II. viðauka, til þess að halda niðri skaðvöldum eða sjúkdómum í tilteknum nytjaplöntum.

2.

2.1. Frjósemi og lífrænni virkni jarðvegsins skal fyrst og fremst viðhalda eða auka hana, þar sem við á, með því að:

2.2. Heimilt er, í undantekningartilvikum, að nota annan lífrænan áburð eða steinefni sem nefnd eru í II. viðauka til uppbótar að því marki sem hér segir:
2.3. Heimilt er að nota viðeigandi jurtaefnablöndur eða örverublöndur, þó ekki erfðabreyttar samkvæmt skilgreiningu 12. liðar 4. gr., til að örva jarðgerð. Einnig er heimilt, í sama tilgangi svo og við framkvæmd ákvæða 2.1 hér að ofan, að nota svonefndar "bíódýnamískar efnablöndur" úr steindufti, búfjáráburði eða plöntum.

2.4. Viðeigandi örverublöndur, sem ekki hefur verið erfðabreytt samkvæmt skilgreiningu 12. mgr. 4. gr. og leyfðar eru í almennum landbúnaði, er heimilt að nota til að bæta almennt ástand jarðvegs eða framboð næringarefna í jarðvegi eða plöntum, hafi vottunarstofa viðurkennt þörf á því.

3. Halda skal skaðvöldum, sjúkdómum og illgresi niðri með því að samræma eftirfarandi ráðstafanir:

Einungis er heimilt að nota varnarefni sem skráð eru í II. viðauka ef uppskera er í yfirvofandi hættu.

4. Söfnun neysluhæfra plantna og plöntuhluta sem vaxa villt á svæðum úti í náttúrunni, í skógum og á landbúnaðarsvæðum er litið á sem lífræna ræktunaraðferð, að því tilskildu að:

5. Við framleiðslu á sveppum má nota undirlag ef það samanstendur einungis af eftirfarandi efnisþáttum:

5.1. Búfjáráburði (þar með töldum þeim afurðum sem um getur í fyrsta til fjórða undirlið í A-hluta II. viðauka við þessa reglugerð):

5.2. afurðum sem eru upprunnar í landbúnaði, nema þær sem eru tilgreindar í lið 5.1 (t.d. hálmur), frá bújörðum sem framleiða með lífrænum aðferðum;

5.3. mó sem hefur ekki verið meðhöndlaður efnafræðilega;

5.4. trjávið sem hefur ekki verið meðhöndlaður efnafræðilega eftir að hann var höggvinn;

5.5. steinefnaafurðum, sem nefndar eru í A-hluta II. viðauka þessarar reglugerðar, vatni og jarðvegi.
____________

(*) Þetta prósentuhlutfall er reiknað út miðað við þyngd allra þátta undirlagsins (fyrir utan yfirbreiðsluefni og viðbætt vatn) áður en myltað er.

B) Búfé og búfjárafurðir af eftirtöldum tegundum: nautgripir (þar á meðal af ættkvíslinni bubalus og vísundategundir), svín, sauðfé, geitfé, dýr af hestaætt og alifuglar.

1. Almennar meginreglur.

1.1. Búfjárframleiðsla er óaðskiljanlegur þáttur í rekstri margra bújarða þar sem lífrænn búskapur er stundaður.

1.2. Búfjárframleiðsla verður að stuðla að jafnvægi í landbúnaði með því að sjá fyrir næringarþörfum plantna og auðga jarðveginnaf lífrænum efnum. Hún getur þannig stuðlað að því að koma á og viðhalda náttúrulegri hringrás milli jarðvegs og plantna, plantna og dýra og dýra og jarðvegs. Framleiðsla án lands ("production hors sol") samræmist því í þessu samhengi ekki ákvæðum þessarar reglugerðar.

1.3. Kerfisbundin ræktun plantna/dýra og hagabeit nýtir endurnýjanlegar náttúruauðlindir (búfjáráburð, belgjurtir og fóðurjurtir) og getur á þann hátt haldið við frjósemi jarðvegs og bætt hann til langframa og stuðlað þannig að þróun sjálfbærs landbúnaðar.

1.4. Lífræn búfjárrækt er starfsemi sem krefst landrýmis. Búféð verður að geta hreyft sig utanhúss, nema þar sem heimilaðar eru undantekningar í þessum viðauka, og takmarka verður fjölda dýra á hverja flatareiningu til að tryggja samþætta ræktun búfjár og plantna á framleiðslueiningunni, þannig að halda megi allri mengun í lágmarki, einkum í jarðvegi og yfirborðs- og grunnvatni. Fjöldi búfjár verður að vera í réttu hlutfalli við það landrými sem er fyrir hendi til þess að koma í veg fyrir að vandi skapist vegna ofbeitar og jarðvegseyðingar og til þess að hægt sé að dreifa búfjáráburði þannig að forðast megi neikvæð áhrif á umhverfið. Ítarlegar reglur um notkun búfjáráburðar eru settar fram í 7. lið.

1.5. Í lífrænum búskap skal allt búféð innan sömu framleiðslueiningar alið í samræmi við ákvæði þessarar reglugerðar.

1.6. Heimilt er að hafa búfé, sem er ekki alið í samræmi við ákvæði þessarar reglugerðar, á bújörðinni, að því tilskildu að það sé alið innan eininga þar sem hús og spildur eru skýrt aðgreind frá þeim einingum þar sem stunduð er framleiðsla í samræmi við ákvæði þessarar reglugerðar og að um aðra tegund sé að ræða.

1.7. Þrátt fyrir þessa meginreglu er heimilt að búfé, sem er ekki alið í samræmi við ákvæði þessarar reglugerðar, nýti um takmarkaðan tíma ár hvert beitiland innan eininga sem samrýmast þessari reglugerð, að því tilskildu að dýrin séu alin í dreifbærum búskap (extensive husbandry) (eins og skilgreint er í 5. mgr. 6. gr. reglugerðar nr. 950/97/EB¹⁾ eða, þegar um aðrar tegundir er að ræða sem eru ekki nefndar í þeirri reglugerð, að fjöldi dýra á hektara samsvari 170 kg köfnunarefnis á ári á hektara eins og skilgreint er í VII. viðauka við þessa reglugerð) og að því tilskildu að önnur dýr, sem kröfur í þessari reglugerð gilda um, séu ekki samtímis á sama beitilandi. Afla skal fyrirfram heimildar vottunarstofu fyrir þessari undanþágu.

1.8. Í öðru lagi má víkja frá þessari meginreglu þannig að dýrum, sem eru alin í samræmi við ákvæði þessarar reglugerðar, má beita á almenning og/eða afrétt, að því tilskildu að:

____________
¹⁾ Stjtíð. EB nr. L 142, 2.6.1997, bls. 1.

2.Aðlögun.

2.1. Aðlögun á landi þar sem lífræn búfjárframleiðsla fer fram.

2.1.1. Þegar framleiðslueining er aðlöguð skal meðferð alls þess svæðis hennar, sem notað er til fóðrunar búfjár samræmast ákvæðum þessarar reglugerðar, þ. á m. um aðlögunartíma, sem tilgreindur er í A-hluta þessa viðauka.

2.1.2. Þrátt fyrir þessa meginreglu er heimilt að stytta aðlögunartímann í eitt ár, að því er varðar bithaga, útihólf og gerði, fyrir tegundir sem eru ekki grasbítar. Stytta má þetta tímabil í sex mánuði hafi viðkomandi land að undanförnu ekki hlotið meðferð með öðrum afurðum en tilgreind eru í II. viðauka við þessa reglugerð. Afla skal heimildar vottunarstofu fyrir þessari undanþágu.

2.2. Aðlögun að því er varðar búfé og búfjárafurðir.

2.2.1. Eigi að selja afurðir búfjár sem lífrænar afurðir skal ala allt búféð í samræmi við ákvæði þessarar reglugerðar hið minnsta:

2.3. Samhliða aðlögun.

2.3.1. Ef aðlögun búfjár, beitilands og fóðuröflunarsvæða á sömu bújörð fer fram samtímis skal, þrátt fyrir ákvæði liða 2.2.1, 4.2 og 4.4, stytta heildaraðlögunartímann í 24 mánuði, að uppfylltum eftirfarandi skilyrðum:

3. Uppruni dýranna.

3.1. Við val á kynjum eða stofnum ber að hafa í huga hæfni dýranna til að laga sig að staðarskilyrðum, lífsþrótt þeirra og mótstöðu gegn sjúkdómum. Auk þessa skal við val á kynjum eða stofnum dýra forðast sérstaka sjúkdóma eða heilbrigðisvanda sem tengist sumum kynjum eða stofnum sem eru notuð í þéttbærum búskap (intensive production) (svo sem svínastreitu (porcine stress syndrome), vatnsvöðva (PSE-heilkenni), bráðadauða, bráðafósturlát og erfiðleika í fæðingu sem kalla á keisaraskurð). Innlend kyn og stofnar skulu njóta forgangs umfram önnur.

3.2. Búféð skal fengið frá framleiðslueiningum sem samræmast þeim reglum um mismunandi greinar búfjárframleiðslu sem kveðið er á um í 6. gr. og í þessum viðauka. Þetta framleiðslukerfi skal notað allt æviskeið þess.

3.3. Fyrsta undanþága frá lið 3.2 er, að fyrirfram fenginni heimild vottunarstofu, aðlögun búfjár sem fyrir er á bújörðinni og ekki hefur verið alið í samræmi við ákvæði þessarar reglugerðar.

3.4. Önnur undanþága frá lið 3.2 er sú, þegar hjörð eða bústofni er komið upp í fyrsta sinn og ekki eru fáanleg nógu mörg lífrænt alin dýr, að flytja má búfé úr hefðbundnu eldi til lífræns eldis að uppfylltum eftirfarandi skilyrðum:

3.5. Afla ber heimildar fyrirfram frá vottunarstofu fyrir þessari undanþágu sem gildir fyrir aðlögunartímann sem lýkur 31. desember 2003.

3.6. Þriðja undanþága frá lið 3.2 er, að fyrirfram fenginni heimild vottunarstofu, endurnýjun eða enduruppbygging hjarðar eða bústofns þegar lífrænt alin dýr eru ekki á boðstólum og í eftirfarandi tilvikum:

Tilvik í b- og c-lið eru leyfð á aðlögunartímabilinu sem lýkur 31. desember 2003.

3.7. Að því er varðar svín, unghænur og alifugla til kjötframleiðslu verður þessi undanþága, sem gildir á aðlögunartímanum, endurskoðuð áður en hún fellur úr gildi til að kanna hvort rök eru fyrir því að framlengja tímamörkin.

3.8. Fjórða undanþága frá lið 3.2, að fyrirfram fenginni heimild vottunarstofu, er árlegur aðflutningur kvendýra (sem ekki hafa áður eignast afkvæmi) úr hefðbundnum búskap að hámarki 10% af fullorðnum hestum og nautgripum (þ. á m. eru tegundir af ættkvíslinni Bubalus og vísundategundir) og 20% af fullorðnum svínum, sauðfé og geitfé sem fyrir er á bújörðinni, í því skyni að örva náttúrulegan vöxt og til þess að endurnýja hjörðina eða bústofninn, þegar lífrænt alin dýr eru ekki á boðstólum.

3.9 Hundraðshlutatölurnar, sem mælt er fyrir um í framangreindri undanþágu, skulu ekki gilda um framleiðslueiningar þar sem eru færri en 10 fullorðnir hestar eða 10 nautgripir eða færri en fimm svín, sauðkindur eða geitur. Hvað varðar þessar einingar skal öll endurnýjun af því tagi, sem um getur hér að framan, takmarkast að hámarki við eitt dýr á ári.

3.10. Hækka má þessar tölur í allt að 40% að fengnu áliti og samþykki vottunarstofu í eftirfarandi sértilvikum:

3.11. Fimmta undanþága frá lið 3.2 er heimild til að flytja karldýr úr hefðbundnum búskap, að því tilskildu að dýrin séu ávallt upp frá því alin samkvæmt ákvæðum þessarar reglugerðar.

3.12. Þegar búfé er fengið frá einingum sem samræmast ekki ákvæðum þessarar reglugerðar skal, í samræmi við skilyrði og takmarkanir, sem um getur í liðum 3.3 til 3.11 hér að framan, fylgja þeim ákvæðum um aðlögunartíma sem mælt er fyrir um í lið 2.2.1, ef selja á afurðirsem lífrænar afurðir, og skal farið að öllum ákvæðum þessarar reglugerðar á þeim tilgreinda tíma.

3.13. Ef búfé er fengið frá einingum sem samræmast ekki þessari reglugerð ber að huga sérstaklega að ráðstöfunum sem varða heilbrigði dýranna. Vottunarstofa getur, í ljósi aðstæðna á hverjum stað, gripið til sérstakra ráðstafana á borð við kembirannsóknir og að setja dýr í sóttkví um tíma.

4. Fóður.

4.1. Fóðri er ætlað að tryggja gæði fremur en hámarksframleiðslu, en það skal jafnframt fullnægja næringarþörfum búfjár á öllum þroskastigum þess. Slátureldi (fattening practices) er heimilað svo fremi að hverfa megi frá því hvenær sem er í eldisferlinu. Þvingunareldi (force-feeding) er bannað.

4.2. Búféð skal alið á lífrænt framleiddu fóðri.

4.3. Búféð skal ennfremur alið í samræmi við þær reglur sem eru settar fram í þessum viðauka og einkum skal nota fóður frá einingunni eða, ef því verður ekki við komið, fóður frá öðrum einingum eða fyrirtækjum sem falla undir ákvæði þessarar reglugerðar.

4.4. Að meðaltali má allt að 30% af hverjum fóðurskammti vera aðlögunarfóður, þ.e. af landi sem hefur verið a.m.k. eitt ár í lífrænni aðlögun. Ef aðlögunarfóðrið er framleitt á bújörðinni sjálfri má það nema allt að 60% af hverjum fóðurskammti.

4.5. Ala skal ungviði spendýra að mestu leyti á náttúrulegri mjólk, helst móðurmjólk. Öll spendýr skulu alin á náttúrulegri mjólk í tiltekinn lágmarkstíma sem fer eftir viðkomandi tegund og skal hann vera þrír mánuðir fyrir nautgripi (meðal annars af ættkvíslinni Bubalus og vísundategundir) og hesta, 45 dagar fyrir sauðfé og geitur og 40 dagar fyrir svín.

4.6. Framleiðendur skulu haga beit í samræmi við opinberar reglur um sjálfbæra nýtingu beitilands.

4.7. Við fóðrun grasbíta skal halda dýrunum sem mest að beit, eftir því sem við verður komið á hverjum árstíma. Að minnsta kosti 60% þurrefnis í daglegum fóðurskammti skal vera nýtt eða þurrkað gróffóður eða vothey. Með leyfi vottunarstofu er þó heimilt að minnka þetta hlutfall í 50% fyrir dýr í mjólkurframleiðslu í mest þrjá mánuði snemma á mjólkurskeiðinu.

4.8. Á aðlögunartímabili, sem rennur út 24. ágúst 2005, er heimiluð sú undanþága frá ákvæði í lið 4.2 að leyfa notkun takmarkaðs hlutfalls hefðbundins fóðurs ef bóndinn hefur ekki tök á að afla fóðurs eingöngu frá lífrænni framleiðslu. Mesta leyfilega hlutfall hefðbundins fóðurs á hverju ári er 10%, þegar um grasbíta er að ræða, og 20% fyrir aðrar tegundir. Þessar tölur skal reikna á ársgrundvelli sem hundraðshluta af þurrefni fóðurs sem er framleitt úr landbúnaðarafurðum. Mesta leyfilega hlutfall hefðbundins fóðurs í daglegum skammti, utan þess tíma sem dýr fara milli bithaga, er 25%, reiknað sem hundraðshluti þurrefnis.

4.9. Ef uppskera fóðurjurta misferst, einkum vegna óvenjulegs tíðarfars, getur landbúnaðarráðuneytið veitt undanþágu frá ákvæðum í lið 4.8 og leyft í takmarkaðan tíma og fyrir sérstakt svæði aukinn hundraðshluta hefðbundins fóðurs, svo fremi að rök séu færð fyrir slíkri undanþágu. Vottunarstofa skal veita einstökum rekstraraðilum þessa undanþágu að fengnu samþykki landbúnaðarráðuneytisins.

4.10. Að því er alifugla varðar skal fóður þeirra í slátureldi innihalda að minnsta kosti 65% korn.

4.11. Bæta skal nýju eða þurrkuðu gróffóðri eða votheyi í daglegan fóðurskammt svína og alifugla.

4.12. Eingöngu er heimilt að nota þær afurðir, sem eru tilgreindar í liðum 1.5 og 3.1 í D-hluta II. viðauka, sem aukefni (íblöndunarefni) og tæknileg hjálparefni við framleiðslu á votheyi.

4.13. Hefðbundin fóðurefni úr landbúnaði má því aðeins nota í fóður að þau séu tilgreind í 1. lið í

C-hluta II. viðauka (fóðurefni úr jurtaríkinu), með fyrirvara um þá takmörkun á magni sem kveðið er á um í þessum viðauka, og því aðeins að leysiefni hafi ekki verið notuð við framleiðslu þeirra eða vinnslu.

4.14. Fóðurefni úr dýraríkinu (hvort sem þau eru framleidd á hefðbundinn eða lífrænan hátt) má því aðeins nota að þau séu tilgreind í 2. lið í C-hluta II. viðauka, með fyrirvara um þá takmörkun á magni sem kveðið er á um í þessum viðauka.

4.15 Eigi síðar en 24. ágúst 2004 verða 1., 2. og 3. liður í C-hluta og D-hluta II. viðauka endurskoðaðir, einkum með það að markmiði að fella brott þau hefðbundnu fóðurefni úr landbúnaði sem eru lífrænt framleidd í nægilegum mæli á EES-svæðinu.

4.16. Eingöngu er heimilt að nota í fóður afurðir, sem eru tilgreindar í 3. lið í C-hluta II. viðauka (fóðurefni úr steinaríkinu) og í lið 1.1 (snefilefni) og lið 1.2 (vítamín, forvítamín og efnafræðilega vel skilgreind efni með svipuð áhrif) í D-hluta, til að fullnægja næringarþörf búfjár.

4.17. Eingöngu er heimilt að nota í fóður afurðir, sem eru tilgreindar í lið 1.3 (ensím), 1.4 (örverur), 1.6 (bindiefni, kekkjavarnar- og storkuefni), í 2. lið (tilteknar afurðir notaðar í fóður) og 3. lið (tæknileg hjálparefni fyrir vinnslu fóðurs) D-hluta II. viðauka, í þeim tilgangi sem er tilgreindur að því er varðar framangreinda flokka. Hvorki skal nota sýklalyf, hníslalyf, önnur lyf, vaxtarhvata né nokkurt annað efni, sem er ætlað að örva vöxt eða framleiðslu, í fóður.

4.18. Óheimilt er að nota erfðabreyttar lífverur eða afurðir úr þeim við framleiðslu fóðurs, fóðurefna, fóðurblandna, aukefna í fóður, tæknilegra hjálparefna fyrir vinnslu fóðurs eða tiltekinna afurða sem eru notaðar í fóður.

5. Sjúkdómavarnir og dýralæknismeðferð.

5.1. Sjúkdómavarnir í lífrænni búfjárframleiðslu skulu byggjast á eftirfarandi meginreglum:

5.2. Meginreglur þær, sem eru settar fram hér að framan, ættu að halda heilbrigðisvanda hjá dýrunum í slíku horfi að forvarnir nægi að mestu til að halda honum niðri.

5.3. Ef dýr veikist eða verður fyrir áverka, þrátt fyrir allar framangreindar, fyrirbyggjandi ráðstafanir, skal það þegar í stað hljóta meðferð, í einangrun ef nauðsyn krefur, og því skal komið í hús þannig að viðunandi teljist.

5.4. Í lífrænum búskap skal fylgja eftirfarandi meginreglum við notkun dýralyfja:

5.5. Auk framangreindra meginreglna skulu eftirfarandi reglur gilda:
5.6. Þegar áformað er að nota dýralyf er skylt að skrá tegund lyfsins greinilega (þar á meðal upplýsingar um þau lyfjafræðilega virku efni sem um ræðir) ásamt nákvæmum upplýsingum um sjúkdómsgreininguna, stærð skammta, aðferð við lyfjagjöf, lengd meðferðar og lögbundinn útskilnaðartíma. Þessum upplýsingum skal komið á framfæri við vottunarstofu áður en búféð eða búfjárafurðirnar eru settar á markað sem lífrænt framleiddar. Skylt er að auðkenna það búfé, sem hlýtur meðferð, á skýran hátt, hvert dýr, ef um stór dýr er að ræða, en hvert dýr eða hvern hóp ef um alifugla eða smærri dýr er að ræða.

5.7. Útskilnaðartíminn frá því að dýri er síðast gefið hefðbundið dýralyf við eðlilegar notkunaraðstæður og þar til framleiddar eru lífrænar afurðir úr dýrinu skal minnst vera tvöfaldur lögboðinn útskilnaðartími, en minnst 48 klukkustundir ef þessi tími er ekki tilgreindur. Vottunarstofa skal setja nánari reglur um útskilnaðartíma eftir tegundum búfjárafurða og lyfja, sem þó skal eigi vera lengri en þrefaldur lögboðinn útskilnaðartími.

5.8. Ef dýr eða hópur dýra gengst á einu ári undir tvær eða fleiri, að hámarki þrjár, meðferðir (eða eina eða fleiri meðferðir ef framleiðsluskeið (productive lifecycle) þeirra er styttra en eitt ár) þar sem gefin eru efnafræðilega samsett, hefðbundin dýralyf eða sýklalyf, að undanteknum bólusetningum, meðferð vegna sníkjudýra og hvers kyns útrýmingaráætlunum, sem landbúnaðarráðuneytið hlutast til um, er óheimilt að selja viðkomandi búfé, eða afurðir úr því, sem lífrænar afurðir og búféð verður að ganga gegnum aðlögunartíma, sem mælt er fyrir um í 2. lið þessa viðauka, með fyrirvara um samþykki vottunarstofu.

6. Ræktunaraðferðir, flutningur og sanngreining búfjárafurða.

6.1. Ræktunaraðferðir.

6.1.1. Í meginatriðum skal fjölgun lífrænt alins búfjár byggjast á náttúrulegum aðferðum. Sæðing er þó heimil. Fjölgun með annars konar tæknifrjóvgun eða öðrum hjálparaðferðum (til dæmis flutningi fósturvísa) er bönnuð.

6.1.2. Óheimilt er að stunda það í lífrænum búskap að bregða til dæmis teygju um dindil sauðkinda, taglskella/halaklippa dýr, klippa/skerða tennur eða gogga eða afhorna dýr.Vottunarstofa getur þó leyft sumar þessara aðgerða ef þær eru gerðar í varúðarskyni (til dæmis afhornun ungra dýra) eða ef þeim er ætlað að bæta heilbrigði, líðan eða þrifnað dýranna. Slíkar aðgerðir skulu kunnáttumenn framkvæma á því aldursskeiði dýranna þegar þau finna minnst fyrir því og þess skal gætt að dýrin líði sem minnst vegna þeirra.

6.1.3. Vönun er leyfð í því skyni að viðhalda gæðum afurða og hefðbundnum framleiðsluaðferðum (aligrísir, nautkálfar, geldhanar o.s.frv.) en einungis að uppfylltum þeim skilyrðum sem fram koma í síðasta málslið liðar 6.1.2.

6.1.4. Bannað er að binda búfé. Vottunarstofa getur þó heimilað frávik frá þessari meginreglu og að binda megi einstök dýr á grundvelli þess rökstuðnings rekstraraðilans að það sé nauðsynlegt í öryggisskyni eða gert með velferð dýranna í huga, enda séu þau einungis bundin í takmarkaðan tíma.

6.1.5. Gera má þá undanþágu frá ákvæðunum, sem mælt er fyrir um í lið 6.1.4, að heimilt sé að binda nautgripi í byggingum, sem reistar höfðu verið fyrir gildistöku þessarar reglugerðar, með þeim fyrirvara að dýrunum sé séð fyrir reglulegri hreyfingu og að við eldið sé tekið mið af kröfum um velferð dýranna og þau séu á svæði með hálmi, heyi eða öðrum undirburði og að við hirðingu þeirra sé hverju og einu sinnt. Þessi undanþága, sem vottunarstofa verður að veita, gildir á aðlögunartímabilinu sem lýkur 31. desember 2010.

6.1.6. Á grundvelli annarrar undanþágu er heimilt að binda nautgripi á smáum bújörðum ef ekki er hægt að halda gripunum í hópum sem hæfa atferlisþörfum þeirra, svo fremi að þeim sé sleppt lausum minnst tvisvar sinnum í viku í bithaga eða gerði eða hólf þar sem þeir geta hreyft sig. Þessi undanþága, sem vottunarstofa skal veita, gildir um bújarðir.

6.1.7. Fyrir 31. desember 2006 mun landbúnaðarráðuneytið leggja fram skýrslu um framkvæmd ákvæða liðar 6.1.5.

6.1.8. Ef búfé er alið í hópum verður stærð hópsins að ráðast af þroskastigi þess og atferlisþörfum viðkomandi tegundar. Bannað er að halda búfé við þannig aðstæður eða fóðra það þannig að aukin hætta sé á blóðleysi.

6.1.9. Fyrir alifugla skal lágmarksaldur við slátrun vera:

Virði framleiðendur ekki þessar reglur um lágmarksaldur við slátrun verða þeir að rækta hægvaxta stofna.

6.2. Flutningur.

6.2.1. Við flutning búfjár skal þess gætt að dýrin verði fyrir sem minnstri streitu í samræmi við viðeigandi íslenska löggjöf eða EES-samninginn. Dýrin skulu sett um borð og tekin frá borði með varfærni og án þess að beitt sé nokkurs konar raförvun til þess að þvinga þau. Bannað er að nota hvers kyns róandi, hefðbundin lyf, hvort sem er fyrir flutning eða í flutningi.

6.2.2. Fara skal þannig með búféð á tímabilinu fyrir slátrun og við slátrunina að það verði fyrir sem minnstri streitu.

6.3. Sanngreining búfjárafurða.

6.3.1. Á öllum stigum framleiðslu, tilreiðslu, flutnings og markaðssetningar skal vera unnt að sanngreina búfé og búfjárafurðir.

7. Búfjáráburður.

7.1. Heildarmagn áburðar, eins og það er skilgreint í tilskipun 91/676/EBE¹⁾, sem er notað á bújörðinni, má ekki vera meira en 170 kg köfnunarefnis á ári/hektara af landi sem er nýtt til landbúnaðar, það magn sem er tilgreint í III. viðauka við framangreinda tilskipun. Ef þörf krefur skal draga úr þéttleika búfjárins til að komast megi hjá því að farið sé yfir framangreind viðmiðunarmörk.

7.2. Til að ákvarða hæfilegan þéttleika búfjár sem vísað er til hér að framan skal landbúnaðarráðuneytið fastsetja hversu margar búfjáreiningar jafngilda 170 kg af köfnunarefni á ári/hektara af landi, sem er nýtt til landbúnaðar, að því er varðar hina ýmsu flokka dýra, og hafa til hliðsjónar þær tölur sem mælt er fyrir um í VII. viðauka.

7.3. Landbúnaðarráðuneytið skal tilkynna ESA/sameiginlegu EES-nefndinni hvers kyns frávik frá þessum tölum og færa fram rök sem réttlæta slíkar breytingar. Þessi krafa á einungis við um útreikninga á hámarksfjölda búfjár í því skyni að tryggja að ekki sé farið yfir mörkin 170 kg af köfnunarefni úr búfjáráburði á ári/hektara. Þetta er með fyrirvara um kröfur um þéttleika búfjár með tilliti til heilbrigði og velferðar dýranna sem mælt er fyrir um í 8. lið og í VIII. viðauka.

7.4. Bújarðir, þar sem lífræn framleiðsla er stunduð, geta tekið upp samvinnu við aðrar bújarðir og fyrirtæki, sem fara að ákvæðum þessarar reglugerðar, með það í huga að koma frá sér umframáburði frá lífrænni framleiðslu. Reikna skal hámarkið 170 kg af köfnunarefni úr búfjáráburði á ári/hektara af landi sem er nýtt til landbúnaðar út frá öllum einingum þar sem lífræn framleiðsla er stunduð og hlut eiga að slíkri samvinnu.

7.5. Landbúnaðarráðuneytið getur sett lægri mörk en þau sem eru tilgreind í liðum 7.1 til 7.4, enda sé tekið tillit til einkenna viðkomandi svæðis, notkunar köfnunarefnisáburðar af öðru tagi á landinu og þess köfnunarefnis sem plönturnar geta nýtt úr jarðveginum.

7.6 Geymsluaðstaða fyrir búfjáráburð verður að vera þannig að ekki komi til mengunar vatns vegna beinnar losunar eða frárennslis eða vegna þess að áburðurinn sígur út í jarðveginn.

7.7 Til að tryggja trausta meðferð áburðar skal geymslugeta slíkrar aðstöðu fyrir búfjáráburð vera meiri en þarf til að rúma þann áburð sem fellur til á því lengsta tímabili ársins þegar það annaðhvort hentar ekki (samkvæmt gildandi reglum um góðar starfsvenjur í landbúnaði) að bera áburð á land eða það er bannað, í tilvikum þar sem framleiðslueiningin er staðsett á svæði sem hefur verið skilgreint viðkvæmt að því er varðar nítrat.
____________
¹⁾ Stjtíð. EB nr. L 375, 31.12.1991, bls. 1.

8. Gerði og gripahús.

8.1. Almennar meginreglur.

8.1.1. Húsakostur fyrir búfé skal vera þannig að hann uppfylli líffræðilegar og eðlislægar þarfir dýranna (til dæmis hvað varðar aðbúnað og nauðsynlegt frelsi til að hreyfa sig). Búféð skal hafa greiðan aðgang að fóðri og vatni. Einangrun, upphitun og loftræsting húsa skal vera þannig að hringrás lofts, rykmagn, hiti, loftraki og styrkur gastegunda haldist innan slíkra viðmiðunarmarka að tryggt sé að dýrin verði ekki fyrir skaða. Byggingar skulu vera með góðri, náttúrulegri loftræstingu og hleypa inn nægu dagsljósi.

8.1.2. Gerði og önnur útisvæði skulu, þar sem þörf krefur, veita nægilega vörn gegn regni, vindi, sól og miklum hitum/kuldum og skal taka tillit til veðurskilyrða viðkomandi staðar og þarfa þess búfjárkyns sem á í hlut.

8.2. Þéttleiki dýra og aðgerðir gegn ofbeit.

8.2.1. Á hverju býli skal vera nægur húsakostur sem heldur veðri og vindum fyrir allt búfé.

8.2.2. Þéttleiki dýra í húsum skal vera slíkur að tryggt sé að vel fari um dýrin og þeim líði vel og skal einkum taka tillit til tegundar, kyns og aldurs viðkomandi dýra. Einnig skal taka tillit til eðlislægra þarfa dýranna sem eru einkum komnar undir stærð hópsins og kyni dýranna. Ákjósanlegasti þéttleiki stuðlar að því að tryggja velferð dýranna með því að þau geti staðið eðlilega, eigi hægt með að leggjast, snúa sér, þau geti sinnt eðlislægum líkamsþrifum og komið við öllum eðlilegum stellingum og hreyfingum, svo sem að þau geti teygt úr sér og að fuglar geti blakað vængjum.

8.2.3. Í VIII. viðauka er mælt fyrir um minnsta leyfilegan yfirborðsflöt inni í húsum og í gerðum og útisvæðum sem og aðra eiginleika húsakosts fyrir mismunandi tegundir og flokka dýra.

8.2.4. Þéttleiki dýra á beitilandi, öðru graslendi, á heiðum, afréttum eða í votlendi og öðru ósnortnu eða lítt snortnu landi skal ekki vera meiri en svo að ekki hljótist af traðk eða ofbeit.

8.2.5. Allan húsakost, réttir eða annars konar aðhald, búnað og áhöld skal þrífa og sótthreinsa reglulega til að koma í veg fyrir að dýrin smiti hvert annað og að sjúkdómsberandi lífverur nái að hreiðra um sig. Við slík þrif og sótthreinsun gripahúsa og búnaðar er eingöngu heimilt að nota þau efni sem eru tilgreind í E-hluta II. viðauka. Skít, hland og óétið eða spillt fóður skal fjarlægja svo oft sem nauðsyn krefur til að varna óþef og sporna gegn því að skordýr eða nagdýr dragist að. Við eyðingu skordýra og annarra meindýra í gripahúsum og öðrum stöðum, þar sem búfé er haldið, er eingöngu heimilt að nota þau efni sem eru tilgreind í 2. lið í B-hluta II. viðauka.

8.3. Spendýr.

8.3.1. Með fyrirvara um ákvæðin í lið 5.3 skulu öll spendýr hafa aðgang að beitilandi, gerði eða öðru útisvæði sem má vera yfirbyggt að hluta og dýrin eiga að geta nýtt sér þessi svæði hvenær sem lífeðlisfræðilegt ástand þeirra, veðrátta og ástand landsins leyfir nema ef íslensk löggjöf, sem lýtur að vanda á sviði dýraheilbrigði kveður á um annað. Grasbítar skulu hafa aðgang að beitilandi hvenær sem skilyrði leyfa.

8.3.2. Þegar grasbítum er haldið að beit á beitartímabilinu og þeir eru í lausagöngu í húsi á veturna má falla frá þeirri skyldu að sjá þeim fyrir gerðum eða annars konar útisvæðum að vetrarlagi.

8.3.3. Þrátt fyrir síðasta málslið í lið 8.3.1 skulu naut eldri en ársgömul hafa aðgang að beitilandi eða gerði/útisvæði.

8.3.4. Gera má þá undanþágu frá lið 8.3.1 að lokaáfangi slátureldis hjá nautgripum, svínum og sauðfé, sem eru alin til kjötframleiðslu, megi fara fram í húsi, svo fremi að þetta innistöðutímabil vari ekki lengur en sem nemur fimmtungi af ævi þeirra og í engum tilvikum lengur en þrjá mánuði, nema því aðeins að veðrátta hamli, sbr. og lið 8.3.1.

8.3.5. Gripahús skulu vera með sléttum en ekki hálum gólfum. Minnst helmingur gólfflatarins skal vera heill, það er að segja hvorki rimlar né grindur.

8.3.6. Í húsunum skulu vera nægilega stór og þægileg, hreinleg og þurr svæði, þar sem dýrin geta legið og hvílst, og gólfið skal vera heilt en ekki rimlar. Á hvíldarsvæðinu skal vera nægilegt og þurrt undirlag. Undirlagið skal vera hálmur eða annað heppilegt náttúruefni. Undirlagið má bæta og auðga með hvers kyns jarðefnum sem leyfð eru til áburðar í lífrænum búskap og samræmast ákvæðum í A-hluta II. viðauka.

8.3.7. Að því er varðar eldi kálfa skulu öll bú, án undantekningar, samræmast tilskipun 91/629/EBE¹⁾ þar sem mælt er fyrir um lágmarksdýraverndarkröfur fyrir kálfa. Bannað er að hafa kálfa eina í stíu eftir að þeir eru einnar viku gamlir.

8.3.8. Að því er varðar eldi svína skulu öll bú, án undantekningar, samræmast tilskipun 91/630/EBE²⁾ þar sem mælt er fyrir um lágmarksdýraverndarkröfur fyrir svín. Gyltur skal þó hafa í hópum nema á síðustu stigum fyrir got og meðan grísir eru á spena. Mjólkurgrísi má hvorki hafa á pöllum (flat decks) né í grísabúrum. Útigerði skulu vera þannig að dýrin geti rótað þar og grafið og látið frá sér úrgang. Að því er rótið varðar má notast við ýmiss konar undirlag.

8.4. Alifuglar.

8.4.1. Alifugla skal ala þannig að þeir komist út og ekki má hafa þá í búrum.

8.4.2. Vatnafuglar skulu hafa aðgang að straumvatni, tjörn eða stöðuvatni hvenær sem veðrátta leyfir svo að virtar séu kröfur um velferð dýranna eða skilyrði um hreinlæti.

8.4.3. Húsakostur fyrir alla alifugla verður að uppfylla eftirfarandi lágmarksskilyrði:

8.4.4. Að því er varðar varphænur er heimilt að nota gervilýsingu til viðbótar dagsbirtu svo að veita megi að hámarki 16 klukkustunda birtu á dag með samfelldri næturhvíld án gervilýsingar í minnst 8 klukkustundir.

8.4.5. Alifuglar skulu hafa aðgang að útigerði hvenær sem veðrátta leyfir og, þegar slíkt er mögulegt, hafa aðgang að því minnst þriðjung æviskeiðsins. Útigerðin skulu að mestu leyti vera gróin svæði þar sem dýrin geta fundið sér skjól og dýrin skulu hafa greiðan aðgang að nægilega mörgum drykkjarílátum og fóðurtrogum.

8.4.6. Af heilbrigðisástæðum skulu byggingar standa tómar að loknu eldi hverrar lotu alifugla. Á þeim tíma skal þrífa og sótthreinsa byggingar og innréttingar. Að loknu eldi hverrar lotu alifugla skal ennfremur láta gerði standa auð, bæði af heilbrigðisástæðum og til að gróður nái að vaxa á ný. Landbúnaðarráðuneytið fastsetur þann tíma sem gerði skulu standa auð og tilkynnir ákvörðun sína ESA/sameiginlegu EES-nefndinni. Þessar kröfur gilda ekki um fáa alifugla sem ganga frjálsir allan daginn en eru ekki í gerðum.

8.5. Almenn undanþága um húsakost fyrir búfé.

8.5.1. Þrátt fyrir kröfurnar, sem eru settar fram í liðum 8.3.1, 8.4.2, 8.4.3 og 8.4.5, og þéttleika búfjár, sem mælt er fyrir um í VIII. viðauka, getur landbúnaðarráðuneytið heimilað, á aðlögunartímabilinu sem lýkur 31. desember 2010, undanþágur frá kröfum í þessum liðum og í VIII. viðauka. Þessi undanþága gildir eingöngu um bújarðir, þar sem búfjárframleiðsla er stunduð, hafi byggingar, sem þar eru, verið reistar fyrir gildistöku þessarar reglugerðar.

8.5.2. Þeir rekstraraðilar, sem nýta sér þessa undanþágu, skulu leggja áætlun fyrir vottunarstofu þar sem grein er gerð fyrir þeirri tilhögun sem tryggir að farið verði að ákvæðum þessarar reglugerðar þegar undanþágan fellur úr gildi.
____________
¹⁾ Stjtíð EB nr. L 340, 11.12.1991, bls. 28.
²⁾ Stjtíð EB nr. L 340, 11.12.1991, bls. 33.

C) Býflugnarækt og býflugnaafurðir.

1.Almennar meginreglur.

1.1. Býflugnarækt er mikilvæg búgrein vegna þess að frævun flugnanna stuðlar að verndun umhverfisins og aukinni framleiðslu í landbúnaði og skógrækt.

1.2. Hvort býflugnaræktarafurðirnar eru skilgreindar sem lífrænt framleiddar er að mestu leyti komið undir meðhöndlun býkúpnanna og gæðum umhverfisins. Skilgreining er einnig háð því hvernig tekju, vinnslu og geymslu býflugnaræktarafurðanna er háttað.

1.3. Ef rekstraraðili rekur nokkrar býflugnaræktareiningar á sama svæði verða allar einingarnar að samræmast kröfum þessarar reglugerðar. Rekstraraðili getur þó vikið frá þessari meginreglu og rekið einingar, sem samræmast ekki þessari reglugerð, svo fremi að allar kröfur í þessari reglugerð séu uppfylltar að undanteknum þeim ákvæðum sem mælt er fyrir um í lið 4.2 um staðsetningu býflugnabúa. Í slíku tilviki er óheimilt að selja afurðina með tilvísun til lífrænna framleiðsluaðferða.

2. Aðlögunartími.

2.1. Því aðeins má selja afurðir úr býflugnarækt með tilvísun til lífrænnar framleiðsluaðferðar að farið hafi verið að ákvæðum þessarar reglugerðar í minnst eitt ár. Á aðlögunartímanum skal endurnýja vax í samræmi við þær kröfur sem mælt er fyrir um í lið 8.3.

3. Uppruni býflugnanna.

3.1. Við val á kynjum ber að hafa í huga hæfni dýranna til að laga sig að staðarskilyrðum, lífsþrótt þeirra og mótstöðu gegn sjúkdómum. Fyrst og fremst skal velja evrópsk kyn af tegundinni Apis mellifera og staðbrigði af þeim.

3.2. Til býflugnabúanna skal stofna með því að skipta upp búum sem fyrir eru eða með því að taka flugnasveima eða býkúpur frá einingum er samræmast þeim ákvæðum sem mælt er fyrir um í þessari reglugerð.

3.3. Fyrsta undanþága frá lið 3.2, að fyrirfram fenginni heimild vottunarstofu, er aðlögun að býflugnabúi sem fyrir er á framleiðslueiningunni, sem ekki hefur verið rekið í samræmi við ákvæði þessarar reglugerðar.

3.4. Önnur undanþága frá lið 3.2 er að á aðlögunartíma, sem rennur út 24. ágúst 2002, er leyft að afla flugnasveima án býkúpu frá býflugnaræktanda, sem stundar ekki framleiðslu í samræmi við þessa reglugerð, með fyrirvara um aðlögunartímann, sbr. lið 2.1.

3.5. Þriðja undanþága frá lið 3.2 er að vottunarstofa skal, ef hlutfallslega mörg dýr hafa drepist vegna aðstæðna sem rekja má til heilbrigðisvanda eða stóráfalla, veita leyfi til að endurstofna býflugnabúin, þegar býflugnabú sem samræmast þessari reglugerð eru ekki á boðstólum, með fyrirvara um aðlögunartímann, sbr. 2.1.

3.6. Fjórða undanþága frá lið 3.2 er að við endurnýjun býflugnabúanna er leyft að taka árlega inn á lífrænu framleiðslueininguna 10% býdrottninga og sveima, sem samræmast ekki þessari reglugerð, að því tilskildu að býdrottningarnar og sveimarnir séu í býkúpum með vaxkökum eða tilbúnum vaxtöflum (comb foundation) frá lífrænum framleiðslueiningum. Í slíku tilviki er enginn aðlögunartími.

4. Staðarval fyrir býflugnabú.

4.1. Landbúnaðarráðuneytið getur tilgreint land eða svæði þar sem ekki er raunhæft að stunda býflugnarækt sem samræmist þessari reglugerð. Býflugnaræktandinn skal, eins og kveðið er á um í fyrsta undirlið 2. liðar í hluta A1 í III. viðauka, afhenda vottunarstofu uppdrátt í heppilegum mælikvarða sem sýnir hvar býkúpur eru. Ef engin slík svæði eru tilgreind verður býflugnaræktandinn að leggja viðeigandi gögn og upplýsingar fyrir vottunarstofu, þar á meðal viðunandi greiningar ef nauðsyn krefur, sem sýna að þau svæði, sem býflugnabú hans hafa aðgang að, uppfylli þau skilyrði sem kröfur eru gerðar um í þessari reglugerð.

4.2. Staðarvali fyrir býflugnabú skal haga þannig að:

Framangreindar kröfur gilda ekki um svæði þar sem blómgun verður ekki eða þegar vetrarhvíld ríkir í býkúpunum.
____________
¹⁾ Stjtíð. EB nr. 215, 30.7.1992, bls. 85.

5. Fóður.

5.1. Undir lok framleiðsluskeiðsins skal skilja eftir nægilegan forða af hunangi og frjókornum í býkúpunum til að tryggja að býflugurnar lifi veturinn.

5.2. Heimilt er að fóðra býflugurnar ef vafi leikur á að þær komist af sökum erfiðra veðurskilyrða. Fóðrið skal vera lífrænt framleitt hunang, helst framleiðsla frá sömu lífrænu framleiðslueiningu.

5.3. Fyrsta undanþága frá lið 5.2 er að landbúnaðarráðuneytið getur leyft að notuð sé lausn úr lífrænt framleiddum sykri eða lífrænt framleiddum sykurmelassa til fóðrunar, einkum þegar veðurskilyrði valda því að hunang kristallast.

5.4. Önnur undanþágan er að vottunarstofa getur, á aðlögunarbili sem rennur út 24. ágúst 2002, leyft fóðrun með sykurlausn, sykurmelassa eða hunangi sem er ekki framleitt samkvæmt ákvæðum þessarar reglugerðar.

5.5. Eftirfarandi upplýsingar um fóðrun skal færa í skrá býflugnabúanna: tegund afurðar, dagsetningar, magn og hvaða býkúpur nutu fóðrunar.

5.6. Í býflugnarækt, sem samræmist þessari reglugerð, er óheimilt að nota aðrar afurðir en þær sem eru tilgreindar í liðum 5.1 til 5.4.

5.7. Fóðrun býflugna má eingöngu fara fram á tímabilinu frá lokum síðustu hunangssöfnunar og þar til 15 dögum áður en framboð verður næst á hunangslegi og hunangsdögg.

6. Sjúkdómavarnir og dýralæknismeðferð.

6.1. Sjúkdómavarnir í býflugnarækt skulu byggjast á eftirfarandi meginreglum:

6.2. Ef sjúkdómur eða annað herjar á býkúpurnar, þrátt fyrir allar framangreindar fyrirbyggjandi ráðstafanir, skulu þær þegar í stað hljóta meðferð og ef nauðsyn krefur má koma þeim fyrir í einangruðum býflugnabúum.

6.3. Í býflugnarækt, sem samræmist þessari reglugerð, skal virða eftirfarandi meginreglur við notkun dýralyfja:

6.4. Auk framangreindra meginreglna er leyfð sú meðferð, sem dýralæknir veitir, eða meðferð á býkúpum, vaxkökum o.s.frv. sem er lögboðin samkvæmt innlendri löggjöf eða EES-samningnum.

6.5. Ef meðferð með efnafræðilega samsettum, hefðbundnum lyfjum er veitt skal meðhöndluðu sambúunum komið fyrir í einangruðum býflugnabúum meðan meðferðin varir og fjarlægja skal allt vax og setja í staðinn vax sem samræmist þeim skilyrðum sem mælt er fyrir um í þessari reglugerð. Um þessi sambú gildir að aðlögunartíminn skal vera eitt ár.

6.6. Kröfurnar, sem mælt er fyrir um í næsta lið á undan, gilda ekki um afurðir sem eru tilgreindar í e-lið liðar 6.3.

6.7. Þegar áformað er að nota dýralyf er skylt að skrá tegund lyfsins greinilega (þar á meðal upplýsingar um það lyfjafræðilega virka efni sem um ræðir) ásamt nákvæmum upplýsingum um sjúkdómsgreininguna, stærð skammta, aðferð við lyfjagjöf, lengd meðferðar og lögbundinn útskilnaðartíma og tilkynna það vottunarstofu áður en afurðirnar eru markaðssettar sem lífræn framleiðsla.

7. Ræktunaraðferðir og sanngreining.

7.1. Við söfnun býræktarafurðanna er bannað að aflífa býflugurnar í vaxkökunum.

7.2. Bannað er að klippa vængi drottninganna eða limlesta þær á annan hátt.

7.3. Heimilt er að skipta um drottningu ef fyrri drottning er jafnframt aflífuð.

7.4. Því aðeins er heimilt að aflífa karllirfur að þær séu smitaðar af Varroa jacobsoni.

7.5. Notkun tilbúinna fæliefna er bönnuð meðan hunangstekja fer fram.

7.6. Skylt er að skrá svæðið, þar sem býflugnabúið er, ásamt auðkenni býkúpnanna. Tilkynna ber vottunarstofu, innan frests sem vottunarstofa samþykkir, flutning á býflugnabúum.

7.7. Sérstaklega skal tryggja að hunangstekja, vinnsla og geymsla býræktarafurðanna fari fram á þann hátt sem hæfilegur þykir. Skylt er að skrá allar ráðstafanir sem eru gerðar í því skyni að fara að þessum kröfum.

7.8. Færa skal í skrá býflugnabúsins hvenær kassar (supers) með vaxkökum eru fjarlægðir úr búunum og hvenær hunangið er skilið úr þeim.

8. Gerð býkúpnanna og efni sem eru notuð við býrækt.

8.1. Býkúpurnar skulu í meginatriðum vera úr náttúruefni sem engar líkur eru á að mengi umhverfið eða býræktarafurðirnar.

8.2. Að undanteknum þeim afurðum, sem eru nefndar í e-lið liðar 6.3, er óheimilt að nota önnur efni í býkúpunum en náttúruafurðir á borð við býþétti (própólis), vax og jurtaolíur.

8.3. Bývaxið, sem er notað í nýjar vaxplötur, verður að vera frá lífrænum framleiðslueiningum. Vottunarstofa getur í sérstökum tilvikum veitt undanþágu, einkum ef um nýjar stöðvar er að ræða eða á aðlögunartímabilinu, fyrir notkun á bývaxi, sem er ekki frá slíkum einingum, enda sé lífrænt framleitt bývax ekki fáanlegt á markaðnum, og að því tilskildu að það sé úr vaxlokum hunangshólfanna.

8.4. Bannað er að skilja hunang úr vaxkökum sem í er ungviði.

8.5. Eingöngu er heimilt að nota viðeigandi afurðir, sem eru tilgreindar í 2. lið í B-hluta II. viðauka, til að verja efni (ramma, býkúpur og vaxplötur), einkum gegn plágum.

8.6. Heimilt er að beita til dæmis gufu eða beinum loga.

8.7. Við þrif og sótthreinsun efna, bygginga, búnaðar, áhalda eða afurða, sem eru notuð í býflugnarækt, er eingöngu heimilt að nota viðeigandi efni sem eru tilgreind í E-hluta II. viðauka.

II. VIÐAUKI

III. VIÐAUKI

Lágmarkskröfur um eftirlit og varúðarráðstafanir
samkvæmt eftirlitskerfinu sem um getur í 8. og 9. gr.

- ítarlega lýsingu á einingunni, sem m.a. sýnir geymslu- og framleiðslustaði og ræktunarspildur og/eða söfnunarsvæði og, þar sem við á, staði þar sem tiltekin vinnsla og pökkun fer fram,

- áætlun um allar hagnýtar ráðstafanir sem framleiðanda ber að gera innan einingarinnar til að tryggja að farið sé að ákvæðum þessarar reglugerðar – og

- þegar um er að ræða söfnun villtra plantna, ábyrgðir þriðju aðila, ef við á og máli skiptir, gagnvart framleiðandanum sem tryggja að farið sé að ákvæðum 4. liðar A-hluta I. viðauka.

Þessi gögn, ásamt upplýsingum um tilheyrandi ráðstafanir skulu koma fram í úttektarskýrslu sem viðkomandi framleiðandi skal einnig undirrita.

Einnig skal tilgreina í skýrslunni:

a) nafn og heimilisfang þess sem ber ábyrgð á framleiðslu eða vinnslu afurðarinnar, eða sé annars söluaðila getið, yfirlýsing sem gerir viðtakanda og vottunarstofu kleift að bera á ótvíræðan hátt kennsl á þann sem ábyrgur er fyrir framleiðslu afurðarinnar;

b) heiti afurðarinnar, ásamt tilvísun til lífrænu framleiðsluaðferðarinnar í samræmi við ákvæði 5. gr.

a) fari flutningar fram milli framleiðanda og annars atvinnurekanda sem báðir eru háðir eftirlitskerfinu sem um getur í 9. gr., og

b) sé fylgiskjal með afurðunum þar sem upplýsingarnar sem krafist er samkvæmt undirgreininni hér að framan koma fram.

a) ef um framleiðslu á fjölærum ræktunarafurðum er að ræða (ávaxtaræktun, vín og humlar), að því tilskildu að eftirfarandi skilyrðum sé fullnægt: b) ef um er að ræða svæði til landbúnaðarrannsókna sem landbúnaðarráðuneytið hefur samþykkt, að því tilskildu að skilyrðum 2., 3. og 4. liðar í a-lið og þeim hluta af skilyrðum 5. liðar í a-lið sem við eiga hafi verið fullnægt;

c) ef um er að ræða fræframleiðslu, framleiðslu plöntufjölgunarefna og örgræðlinga, að því tilskildu að skilyrðum 2., 3. og 4. liðar í a-lið og þeim hluta af skilyrðum 5. liðar í a-lið sem við eiga hafi verið fullnægt.

- nákvæma lýsingu á gripahúsum, beitilandi, hólfum, gerðum o.s.frv. og, eftir því sem við á, aðstöðu vegna geymslu, pökkunar og vinnslu að því er varðar búfé, búfjárafurðir, hráefni og aðföng;

- nákvæma lýsingu á geymslum fyrir búfjáráburð;

- áætlun um dreifingu slíks áburðar, sem vottunarstofa hefur samþykkt, ásamt nákvæmri lýsingu á þeim svæðum sem eru lögð undir ræktun nytjaplantna;

- greinargerð, eftir því sem við á, um samninga sem gerðir eru við önnur býli um dreifingu búfjáráburðar;

- stjórnunaráætlun (management plan) fyrir framleiðslueiningu lífrænt ræktaðs búfjár (til dæmis um fóðrun, tímgun og heilbrigði) – og

- greinargerð um allar raunhæfar ráðstafanir sem ber að gera á býlinu í því skyni að tryggja að farið sé að ákvæðum þessarar reglugerðar.

Lýsingin og viðkomandi ráðstafanir skulu settar fram í úttektarskýrslu sem viðkomandi framleiðandi skal einnig undirrita.

- aðfengið búfé, eftir tegundum: uppruni og komudagur, aðlögunartími, auðkenni og forsaga um meðferð af hálfu dýralæknis,

- brottflutningur búfjár af bújörðinni eftir tegundum: aldur, fjöldi dýra, þyngd ef um sláturdýr er að ræða, auðkenni og ákvörðunarstaður,

- hvers kyns vanhöld dýra og ástæður þeirra,

- fóður: tegund, þar á meðal fóðurbætir (feed supplements), hlutfall mismunandi innihaldsefna í skömmtum og tímabil, þegar dýrin geta gengið frjáls í högum, og tímabil þegar dýrin geta farið milli bithaga í þeim tilvikum þar sem takmarkanir gilda,

- forvarnir gegn sjúkdómum og meðferð og umönnun dýralæknis: dagsetning meðferðar, sjúkdómsgreining, tegund efnis sem er notað við meðferð, tilhögun meðferðar og lyfseðlar dýralæknis, er varða meðferðina, ásamt rökstuðningi, og útskilnaðartíminn sem tilskilinn er áður en búfjárafurðir mega fara á markað.

- ítarlega lýsingu á einingunni, sem m.a. sýnir aðstöðu sem notuð er til vinnslu, pökkunar og geymslu landbúnaðarafurða áður en og eftir að þessar aðgerðir fara fram,

- yfirlit um allar hagnýtar ráðstafanir sem gera skal innan einingarinnar til að tryggja að farið sé að ákvæðum þessarar reglugerðar.

- uppruna, eðli og magni landbúnaðarafurða sem um getur í 1. gr. og sendar hafa verið til einingarinnar,

- eðli, magni og viðtakendum afurða sem um getur í 1. gr. og sendar hafa verið frá einingunni,

- hvers kyns öðrum upplýsingum, t.d. um uppruna, eðli og magn innihaldsefna, aukefna og framleiðsluefna sem send hafa verið til einingarinnar og samsetningu unninna afurða, sem vottunarstofa krefst til þess að viðeigandi eftirlit með aðgerðum geti farið fram.

- skulu vera aðskilin svæði innan einingarinnar á athafnasvæðinu þar sem unnt er að geyma afurðir, sem um getur í 1. gr., áður en og eftir að aðgerðir fara fram,

- skulu aðgerðir standa óslitið yfir uns allri framleiðslulotunni hefur verið lokið á öðrum stað og tíma en samsvarandi aðgerðir sem gerðar eru á afurðum sem ákvæði 1. gr. gilda ekki um,

- skal tilkynna um slíkar aðgerðir fyrirfram og innan tímamarka sem vottunarstofa samþykkir komi þær sjaldan til framkvæmda,

- skal grípa til allra ráðstafana til að tryggja að unnt sé að bera kennsl á framleiðslunaog forðast blöndun hennar við afurðir sem ekki eru framleiddar í samræmi við ákvæði þessarar reglugerðar.

a) nafn og heimilisfang þess sem ber ábyrgð á framleiðslu eða vinnslu afurðarinnar eða, sé annars söluaðila getið, yfirlýsing sem gerir viðtakanda og vottunarstofu kleift að bera á ótvíræðan hátt kennsl á þann sem ábyrgur er fyrir framleiðslu afurðarinnar;

b) heiti afurðarinnar, ásamt tilvísun til lífrænu framleiðsluaðferðarinnar í samræmi við viðeigandi ákvæði 5. gr.

- ítarlega lýsingu á athafnasvæði og starfsemi innflytjanda, þar sem fram kemur eins og unnt er hvar afurðir koma inn á EES-svæðið, og annarri aðstöðu sem innflytjandinn hyggst nota til geymslu á innfluttum afurðum;

- yfirlit um allar hagnýtar ráðstafanir sem innflytjandinn skal gera til að tryggja að farið sé að ákvæðum þessarar reglugerðar.

- haga innflutningsstarfseminni í samræmi við ákvæði 11. gr. og að samþykkja að ráðstöfunum sem um getur í 9. mgr. 9. gr. verði beitt ef brot er framið;

- tryggja að við úttekt hafi vottunarstofan eða, þegar geymslustaðir eru í öðru EES-ríki eða héraði, viðurkenndur eftirlitsaðili í viðkomandi EES-ríki eða héraði aðgang að öllum geymslustöðum sem innflytjandinn hyggst nota.

- uppruna, eðli og magn viðkomandi framleiðslulotu og, ef vottunarstofa óskar, allar upplýsingar um fyrirkomulag flutninga frá útflytjanda í þriðja landi til athafnasvæðis innflytjanda eða geymslustaðar;

- eðli, magn og viðtakendur viðkomandi framleiðslulotu og, ef vottunarstofa óskar, allar upplýsingar um fyrirkomulag flutninga frá athafnasvæði innflytjanda eða geymslustað til viðtakenda.

- halda afurðunum sem um getur í 1. gr. aðskildum frá öðrum landbúnaðarafurðum og/eða matvælum;

- gera allar ráðstafanir til að tryggja að unnt sé að bera kennsl á framleiðslulotur og að koma í veg fyrir að þeim sé blandað saman við afurðir sem ekki eru fengnar í samræmi við ákvæði þessarar reglugerðar.

a) nafn og heimilisfang innflytjanda afurðarinnar eða yfirlýsing sem gerir viðtakanda og vottunarstofu kleift að bera á ótvíræðan hátt kennsl á innflytjanda afurðarinnar;

b) heiti afurðarinnar, ásamt tilvísun til lífrænu framleiðsluaðferðarinnar í samræmi við viðeigandi ákvæði 5. gr.

IV. VIÐAUKI

Upplýsingar sem koma skulu fram í tilkynningunni
sem kveðið er á um í a-lið 1. mgr. 8. gr.

a) Nafn og heimilisfang atvinnurekanda.

b) Staðsetning athafnasvæðis og, þar sem við á, ræktunarskika (upplýsingar úr þinglýsingarbók) þar sem aðgerðir fara fram.

c) Eðli aðgerða og afurða.

d) Skuldbinding atvinnurekanda um að framkvæma aðgerðir í samræmi við ákvæði 5., 6., 7. og/eða 11. gr.

e) Ef um er að ræða bújörð, á hvaða degi framleiðandi hætti að nota á viðkomandi ræktunarskikum afurðir sem samrýmast ekki ákvæðum b-liðar 1. mgr. 6. gr. og 7. gr.

f) Nafn faggiltrar vottunarstofu fyrir lífræna framleiðslu sem atvinnurekandi hefur falið eftirlit með fyrirtæki sínu.

V. VIÐAUKI

Ábending og kennimerki til notkunar við
merkingu lífrænna landbúnaðarafurða, sbr. 10. gr.

1.1. Kennimerki EES-svæðisins sem vísað er til hér að ofan skal vera samkvæmt þeim fyrirmyndum sem sýndar eru í lið 2 í þessum hluta viðauka V.

1.2. Ábendingar sem koma skulu fram í kennimerkinu eru nefndar ílið3 í þessum hluta viðauka V. Heimilt er að samtengja kennimerkið við ábendinguna sem nefnd er í A-hluta þessa viðauka.

1.3. Við notkun á kennimerki EES-svæðisins og ábendingum sem getið er um ílið3 í þessum viðauka skal farið eftir tæknilegum reglum um endurgerð merkisins sem fram koma í grafískum leiðbeiningum í lið4 í þessum hluta viðauka V.

(Merkið í lit með íslenskri ábendingu: LÍFRÆNN LANDBÚNAÐUR)

(Yfir merkinu skal standa: Íslenska)

ES: AGRICULTURA ECOLÓGICA

DK: ØKOLOGISK JORDBRUG

D: BIOLOGISCHE LANDWIRTSCHAFT eða

ÖKOLOGISCHER LANDBAU

GR: ΒΙΟΛΟΓΙΚ ΓΕΩΡΓΑ

EN: ORGANIC FARMING

F: AGRICULTURE BIOLOGIQUE

I: AGRICOLTURA BIOLOGICA

NL: BIOLOGISCHE LANDBOUW

P: AGRICULTURA BIOLÓGICA

FI: LUONNONMUKAINEN MAATALOUSTUOTANTO

SV: EKOLOGISKT JORDBRUK

N: ØKOLOGISK LANDBRUK

IS: LÍFRÆNN LANDBÚNAÐUR

Samsetningar tveggja ábendinga sem vísa til tungumálanna sem nefnd eru í 3.1 má nota í samræmi við eftirfarandi dæmi:

NL/F: BIOLOGISCHE LANDBOUW – AGRICULTURE BIOLOGIQUE

FI/SV: LUONNONMUKAINEN MAATALOUSTUOTANTO – EKOLOGISKT JORDBRUK

F/D: AGRICULTURE BIOLOGIQUE – BIOLOGISCHE LANDWIRTSCHAFT

4.1. Grafískar leiðbeiningar eru hjálpargagn atvinnurekenda við gerð eftirmyndar af kennimerkinu.

4.2. Almenn notkun kennimerkisins.

4.2.1. Litað kennimerki.

(a) Beina litagerð:

- Grænn: Pantone 367.

- Blár: Pantone Reflex blár.

- Texti í bláu.

(b) Fjórlita vinnslu:

- Grænn: 30,5% cyaan + 60% gult.

- Blár: 100% cyaan + 80% magenta.

- Texti í bláu.

 

4.2.2. Einlitt kennimerki: Kennimerki í svörtu og hvítu.

Kennimerkið má nota eins og hér er sýnt:

4.2.3. Aðgeining frá bakgrunnslitum.

4.2.4. Stafagerð.

4.2.5. Tungumál. 4.2.6. Smækkun. 4.2.7. Tilteknar notkunaraðstæður.

4.3.1. Tveggja lita val:

 

4.3.2. Útlínur:

4.3.3. Svarthvítt:

4.3.4. Litasýnishorn:

 

VI. VIÐAUKI

Leyfileg innihaldsefni og hjálparefni.

a) Einstakar landbúnaðarafurðir og afurðir þeirra framleiddar með viðeigandi skolun, hreinsun, hitameðferð og/eða vélrænum aðferðum og/eða eðlisfræðilegum aðferðum sem valda því að rakainnihald afurðarinnar minnkar;

b) einnig afurðir framleiddar úr þeim afurðum sem getið er í a-lið með öðrum aðferðum sem eru notaðar í matvælavinnslu, nema þessar afurðir séu taldar aukefni í matvælum eða bragðefni samkvæmt skilgreiningu í 5. og 7. lið hér að aftan.

i. Örverublöndur venjulega notaðar í matvælavinnslu, að undanskildum erfðabreyttum örverum í skilningi 2. mgr. 2. gr. tilskipunar ráðsins 90/220/EBE²⁾;

C.1. Óunnar afurðir úr jurtaríkinu sem og afurðir fengnar úr þeim með vinnsluaðferðum sem um getur í skilgreiningu í a-lið 2. mgr.:
Akörn Quercus spp.

Kólahnetur Cola acuminata

Stikilsber Ribes uva-crispa

Ástaraldin Passiflora edulis

Hindber (þurrkuð) Rubus ideus

Rifsber (þurrkuð) Ribes rubrum

Pipar (perúanskur)Schinus molle L.

Piparrótarfræ Armoracia rusticana

Litla galanga Alpinia officinarum

Safflower blómCarthamus tinctorius

Brunnperla Nasturtium officinale

C.2. Afurðir úr jurtaríkinu, unnar með aðferðum sem um getur í skilgreiningu í b-lið 2. mgr. í inngangi þessa viðauka:
Kakótré Theobroma cacao

Kókospálma Cocos nucifera

Ólífutré Olea europaea

Sólfífli Helianthus annuus

Pálma Elaeis guineensis

Repju Brassica napur, rapa

Safflower Carthamus tinctorius

Sesam Sesamum indicum

Soja Glycine max

Rófusykur, aðeins til 1.4.2003

Sterkja úr hrísgrjónum og vaxmaíssem ekki hefur verið breytt efnafræðilega

Hríspappír

Ávaxtasykur

Unleavened bread paper

Prótín úr ertum Pisum spp.

Romm: Eingöngu bruggað úr sykurreyrssafa

Kirsi (kirsch) búið til með berjum og bragðefnum sbr. hluta A.2 í þessum viðauka.

C.3. Dýraafurðir:

Vatnalífverur aðrar en eldislífverur og leyfðar eru í hefðbundinni matvælagerð

Gelatín

Mysuduft (,,herasuola")

VII. VIÐAUKI

Fjöldi búfjár á beitilandi.

VIII. VIÐAUKI

Rými búfjár.

Minnsti leyfilegi yfirborðsflötur innan- og utanhúss og önnur einkenni húsakosts fyrir mismunandi tegundir dýra og mismunandi framleiðslugreinar.

(1) Vottunarstofa getur veitt undanþágu frá þessu lágmarki, sem svarar ½ m² fyrir hver 50 kg lífþyngdar, en þó skal rými ekki vera minna en 4 m² á hvert dýr.

(2) Vottunarstofa getur veitt undanþágu frá þessu lágmarki, þannig að þarfanaut að 750 kg þyngd skal minnst hafa 7,5 m² legurými og þarfanaut yfir 750 kg þyngd skulu minnst hafa 8 m² legurými, en að lágmarki 1 m²/100kg.

(3) Vottunarstofa getur veitt undanþágu frá þessu lágmarki fyrir huðnur og ær af íslenskum kynstofnum, en þó skal rými ekki vera minna en 1 m² á hvert dýr.

Ofangreindar undanþágur má eingöngu veita á aðlögunartímanum sem lýkur 31. desember 2010 og til bújarða þar sem búfjárframleiðsla er stunduð, hafi byggingar sem þar eru, verið reistar fyrir gildistöku þessarar reglugerðar.

IX. VIÐAUKI

- - -

X. VIÐAUKI

Skilgreining á þriðju löndum sem vísað er til í 11. grein.

Sbr. reglugerð framkvæmdastjórnar ESB nr. 94/92/EBE ásamt breytingum á henni.

- Yfirvald eða aðila, einn eða fleiri, sem annast útgáfu eftirlitsvottorða í viðkomandi þriðja landi vegna fyrirhugaðs innflutnings til bandalagsins – og

- eftirlitsyfirvald eða yfirvöld í viðkomandi þriðja landi og/eða þá einkaaðila sem hlotið hafa viðurkenningu þess sama þriðja lands til að framkvæma eftirlit.

- Tilreiðslueiningar og útflytjendur sem eftirlitskerfið nær til – og

- þær afurðir sem reglurnar gilda um.

a) Óunnar ræktunarafurðir og búfé og ótilreiddar búfjárafurðir í skilningi a-liðar 1. mgr. 1. gr., með eftirfarandi undantekningu:

- búfé og búfjárafurðir, sem merktar eru eða merkja á með tilvísun til aðlögunar;

b) Tilreiddar ræktunar- og búfjárafurðir sem ætlaðar eru til manneldis í skilningi b-liðar 1. mgr. 1. gr., með eftirfarandi undantekningu:

- búfjárafurðir, sem merktar eru eða merkja á með tilvísun til aðlögunar.

- Instituto Argentino para la Certificación y Promoción de Productos Agropecuarios Orgánicos SRL (Argencert)

- Organización Internacional Agropecuaria (OIA)

- Letis SA

a) Óunnar ræktunarafurðir í skilningi a-liðar 1. mgr. 1. gr.

b) Matvæli sem eru aðallega samsett úr einu eða fleiri innihaldsefnum úr jurtaríkinu í skilningi b-liðar 1. mgr. 1. gr.

- Australian Quarantine and Inspection Service (AQIS) (Department of Agriculture, Fisheries and Forestry)

- Bio-dynamic Research Institute (BDRI)

- Biological Farmers of Australia (BFA)

- Organic Vignerons Association of Australia Inc. (OVAA)

- Organic Herb Growers of Australia Inc. (OHGA)

- Organic Food Chain Pty Ltd. (OFC)

- National Association of Sustainable Agriculture, Australia (NASAA).

a) Óunnar ræktunarafurðir og búfé og ótilreiddar búfjárafurðir í skilningi a-liðar 1. mgr. 1. gr., að undanskildum:

- ræktunarafurðum, sem merktar eru eða merkja á með tilvísun til aðlögunar, og innihalda fleiri en eitt efni upprunnið úr landbúnaði,

- búfé og búfjárafurðum sem merktar eru eða merkja á með tilvísun til aðlögunar.

- fiskeldisafurðum.

b) Tilreiddar ræktunar- og búfjárafurðir sem ætlaðar eru til manneldis í skilningi b-liðar 1. mgr. 1. gr., að undanskildum:

- ræktunarafurðum, sem merktar eru eða merkja á með tilvísun til aðlögunar, og innihalda fleiri en eitt efni upprunnið úr landbúnaði,

- búfjárafurðum sem merktar eru eða merkja á með tilvísun til aðlögunar.

- afurðum sem innihalda fiskeldisafurðir.

- KEZ o.p.s.

- Department of Structural Policy and Rural Development.

a) Óunnar ræktunarafurðir í skilningi a-liðar 1. mgr. 1. gr.

b) Matvæli sem eru aðallega samsett úr einu eða fleiri innihaldsefnum úr jurtaríkinu í skilningi b-liðar 1. mgr. 1. gr.

- annaðhvort frá ESB

- eða frá þriðja landi innan ramma fyrirkomulags sem viðurkennt er að sé jafngilt í samræmi við ákvæði 1. mgr. 11. gr.

a) Óunnar ræktunarafurðir í skilningi a-liðar 1. mgr. 1. gr.

b) Matvæli sem eru aðallega samsett úr einu eða fleiri innihaldsefnum úr jurtaríkinu í skilningi b-liðar 1. mgr. 1. gr.

- annaðhvort frá ESB

- eða frá þriðja landi innan ramma fyrirkomulags sem viðurkennt er að sé jafngilt í samræmi við ákvæði 1. mgr. 11. gr.

a) Óunnar ræktunarafurðir og búfé og ótilreiddar búfjárafurðir í skilningi a-liðar 1. mgr. 1. gr., að undanskildum:

- afurðum sem eru framleiddar á aðlögunartímanum, eins og um getur í 5. mgr. 5. gr.;

- afurðum býflugnaræktar;

b) Tilreiddar ræktunar- og búfjárafurðir ætlaðar til manneldis í skilningi b-liðar 1. mgr. 1. gr., að undanskildum:

- annaðhvort frá Evrópusambandinu,

- eða frá þriðja landi innan ramma fyrirkomulags sem viðurkennt er að sé jafngilt í samræmi við ákvæði 1. mgr. 11. gr.,

- eða frá þriðja landi þegar aðildarríki Evrópusambandsins hefur viðurkennt í samræmi við ákvæði 6. mgr. 11. gr., að sama afurð hafi verið framleidd og skoðuð í viðkomandi þriðja landi samkvæmt sama fyrirkomulagi og viðurkennt er í aðildarríkjum ESB.

XI. VIÐAUKI

Eftirlitsvottorð fyrir innflutning frá þriðju löndum.

Sbr. reglugerð framkvæmdastjórnar ESB nr. 1788/2001/EB.

- ekki er ætlað að heimila til frjálsrar dreifingar (not intended for release for free circulation) innan EES-svæðisins í óbreyttu formi eða eftir tilreiðslu,

- eru tollfrjálsar skv. reglugerð framkvæmdastjórnarinnar nr. 918/83/EBE¹⁾ sem skilgreinir fyrirkomulag tollfrelsis innan bandalagsins. Reglurnar eiga þó við um tollfrjálsar vörur samkvæmt 39. og 43. gr. reglugerðar framkvæmdastjórnarinnar 918/83/EBE¹⁾.

(a) tollayfirvöldum hafi verið afhent eftirlitsvottorð í frumriti – og

(b) tollayfirvöld hafi sannprófað vörusendingu og framselt eftirlitsvottorðið í samræmi við lið 4.11.

(a) eftirlitsaðila í þriðja landi sem tilgreindur er fyrir viðkomandi þriðja land í X. viðauka – eða

(b) yfirvaldi eða aðila sem viðurkenndur er samkvæmt ákvæðum 6. mgr. 11. gr. til útgáfu á eftirlitsvottorði.

(a) þá fyrst gefa út eftirlitsvottorð og samþykkja yfirlýsinguna í reit 15, þegar að hann hefur kannað öll viðeigandi eftirlitsgögn, þar með talda framleiðsluáætlun fyrir viðkomandi afurðir og flutnings- og viðskiptaskjöl, og eftir að yfirvaldið eða aðilinn hefur annaðhvort skoðað viðkomandi vörusendingu áður en hún er afgreidd til sendingar frá hinu þriðja landi, eða hefur fengið greinargóða yfirlýsingu útflytjanda um að viðkomandi vörusending hafi verið framleidd og/eða tilreidd í samræmi við þau skilyrði sem viðkomandi yfirvald eða aðili setur um innflutning og markaðssetningu inn á EES-svæðið á afurðum sem vísað er til í 1. gr. í samræmi við ákvæði 1. og 6. mgr. 11. gr.;

(b) gefa hverju útgefnu eftirlitsvottorði raðnúmer og halda skrá yfir öll afhent vottorð.

(a) þegar innflytjandi leggur fram frumgerð skjals sem gefið er út af lögbæru yfirvaldi EES-ríkis, sem veitti heimild samkvæmt 6. mgr. 11. gr., og sannar að sú heimild nær til vörusendingarinnar – eða

(b) þegar yfirvald í EES-ríki, sem veitti heimild samkvæmt 6. mgr. 11. gr., hefur veitt íslenskum tollayfirvöldum beint fullnægjandi vitnisburð um að heimildin taki til vörusendingarinnar.

- tilvísunarnúmer og gildistíma innflutningsheimildar,

- nafn og heimilisfang innflytjanda,

- upprunaland (þriðja land),

- upplýsingar um aðila eða yfirvald sem gefur út heimild og, ef um annan aðila er að ræða, um eftirlitsaðila eða -yfirvald í þriðja landi,

- heiti þeirra afurða sem um ræðir.

- pökkun eða endurpökkun, eða

- merkingar varðandi tilvísun til hinnar lífrænu framleiðsluaðferðar.

textann,

fyrirkomulagið, á einu blaði (báðum megin)

uppsetninguna og hlutföllin í reitunum.

Skýringar við fyrirmynd eftirlitsvottorðsins: