Reglugerð um notkun og bann við notkun tiltekinna efna í málningu og viðarvörn. - Brottfallin

REGLUGERÐ

um notkun og bann við notkun tiltekinna efna í málningu og viðarvörn.

I. KAFLI

Markmið og gildissvið.

1. gr.

                Reglugerð þessi er sett til þess að takmarka notkun tiltekinna efnasambanda sem geta verið hættuleg heilsu manna eða skaðað umhverfið.

2. gr.

                Ákvæði reglugerðar þessarar taka til framleiðslu, innflutnings, sölu og notkunar eftirfarandi efna og vörutegunda:

1.             Viðarvarnarefna sem í eru:

                a)             kvikasilfurs- eða arsensambönd

                b)            pentaklórfenól, sölt þess og esterar  CAS- nr.¹⁾              87-86-5

                c)             eftirtalin efni og efnasambönd sem fengin eru við eimingu kolatjöru:

                                - kreósót                CAS-nr.  8001-58-9

                                - kreósótolía          CAS-nr.  61789-28-4

                                - naftalenolíur       CAS-nr.  84650-04-4

                                - kreósótolía, asenaftenþáttur            CAS-nr.  90640-84-9

                                - eimingarafurðir við hátt hitastig      CAS-nr.  65996-91-0

                                - antrasenolía        CAS-nr.  90640-80-5

                                - kolatjörusýrur, óhreinsaðar              CAS-nr.  65996-85-2

                                - kreósót, viðartjara              CAS-nr.  8021-39-4

                                - lághitatjöruolíur, basískar CAS-nr.  122384-78-5

2.             Málningar sem í er:

                a)             blýkarbónat:

                                - PbCO3 CAS-nr.  598-63-0

                                - 2 PbCO3Pb(OH)2                CAS-nr.  1319-46-6

                b)            blýsúlfat:

                                - PbSO4  CAS-nr.  7446-14-2

                                - PbxSO4                CAS-nr.  15739-80-7

                c)             kadmíum og efnasambönd þess.

II. KAFLI

Viðarvörn.

3. gr.

                Viðarvarnarefni má einungis flytja til landsins, framleiða eða selja hafi þau verið skráð sem slík í samræmi við settar reglur.

4. gr.

                Óheimilt er að framleiða, flytja inn, selja eða nota viðarvarnarefni sem í eru eftirtalin efnasambönd:

                a) kvikasilfurssambönd

                b) arsensambönd.

                Bann við notkun arsensambanda samkvæmt 1. mgr. tekur ekki til notkunar ólífrænna saltlausna, kopar-króm-arsen (CCA), í iðnfyrirtækjum sem hafa sérstakan tækjabúnað þar sem notaður er þrýstingur eða lofttæmi til gegndreypingar á viði.

5. gr.

                Óheimilt er að framleiða, flytja inn, selja eða nota viðarvarnarefni sem í er meira en 0,1%²⁾ af pentaklórfenóli.

                Bann við notkun pentaklórfenóls samkvæmt 1. mgr. tekur ekki til notkunar í iðnaði þar sem losun út í umhverfið er bundin ákvæðum mengunarvarnareglugerðar, svo og ákvæðum laga nr. 46/1980 um aðbúnað, hollustuhætti og öryggi á vinnustöðum, sjá þó 7. gr. Heildarmagn hexaklórdíbensóparadíoxíns í viðkomandi viðarvarnarefnum skal vera minna en 4 ppm³⁾. Óheimilt er að selja framangreind efni á almennum markaði. fiau má eingöngu selja eða dreifa í umbúðum sem eru a.m.k. 20 lítrar. Viðarvarnarefni þessi skulu merkt sérstaklega, auk annarra lögbundinna merkinga, með skýru og óafmáanlegu letri með eftirfarandi áletrun: "Eingöngu til faglegra nota og notkunar í iðnaði".

6. gr.

                Óheimilt er að framleiða, flytja inn, selja eða nota viðarvarnarefni sem í eru eitt eða fleiri þeirra efna sem tiltekin eru í stafl. c), 1. tölul. 2. gr., ef þau innihalda meira en 0,005% af bensó[a]pýreni og/eða meira en 3% af vatnsleysanlegum fenólsamböndum.

                Bann samkvæmt 1. mgr. tekur ekki til notkunar viðarvarnarefna í iðnaði ef þau innihalda minna en 0,05% af bensó[a]pýreni og/eða minna en 3% af vatnsleysanlegum fenólsamböndum, sjá þó 7. og 8. gr. Óheimilt er að selja framangreind efni á almennum markaði. fiau má eingöngu selja eða dreifa í umbúðum sem eru a.m.k. 200 lítrar. Viðarvarnarefni þessi skulu merkt sérstaklega, auk annarra lögbundinna merkinga, með skýru og óafmáanlegu letri með eftirfarandi áletrun: "Eingöngu til nota í iðnaðarframleiðslu".

III. KAFLI

Notkun viðar.

7. gr.

                Óheimilt er að nota trjávið sem meðhöndlaður hefur verið með pentaklórfenóli, sbr. 5. gr. eða með viðarvarnarefnum, sbr. 6. gr. inni í byggingum hvort sem um er að ræða íbúðarhús, orlofshús eða vinnustaði. Slíkan við er einnig óheimilt að nota til endurnýtingar eða í ílát sem ætluð eru til ræktunar, svo og við framleiðslu á umbúðum sem geta komist í snertingu við hráefni eða vörur sem ætlaðar eru til neyslu.

8. gr.

                Óheimilt er að flytja inn, selja eða dreifa trjáviði sem meðhöndlaður hefur verið með efnum sem bönnuð eru samkvæmt ákvæðum 6. gr.

                Nýjan trjávið sem meðhöndlaður hefur verið með viðarvarnarefnum, sbr. ákvæði 6. gr., má einungis nota í faglegum tilgangi og í iðnaði, t.d. í tengslum við raforkuflutninga og fjarskiptatækni, í girðingar og mannvirki við hafnir og siglingaleiðir.

                Heimilt er að setja á endursölumarkað eldri trjávið sem meðhöndlaður hefur verið með slíkri viðarvörn.

                Óheimilt er þó að nota nýjan og eldri við, sem meðhöndlaður hefur verið samkvæmt ákvæðum 6. gr., á leikvöllum, skemmtisvæðum fyrir almenning og á öðrum stöðum utanhúss þar sem hætta er á að viðurinn komist í snertingu við húð.

IV. KAFLI

Málning.

9. gr.

                Óheimilt er flytja inn, framleiða, selja eða dreifa málningarvörum sem í eru blýkarbónöt, blýsúlföt eða kadmíum og efnasambönd þess, sbr. 2. tölul. 2. gr., sjá þó ákvæði 3. mgr.

                Í málningu sem inniheldur sink skal styrkur kadmíumleifa vera eins lítill og kostur er og ekki undir neinum kringumstæðum meiri en 0,1%.

                Umhverfisráðherra er heimilt, að fenginni umsögn sérfróðra aðila, að veita undanþágu frá ákvæðum 1. mgr. varðandi málningu sem í eru blýkarbónöt eða blýsúlföt ef slíkt er talið nauðsynlegt vegna endurbyggingar og viðhalds á listmunum, sögulegum byggingum og innviðum þeirra. Undanþágan skal vera í samræmi við samþykkt alþjóða vinnumálastofnunarinnar (ILO) nr. 13 um notkun hvíts blýs og blýsúlfata í málningu.

V. KAFLI

Eftirlit, málsmeðferð, viðurlög og gildistaka.

10. gr.

                Heilbrigðiseftirlit sveitarfélaga, undir yfirumsjón Hollustuverndar ríkisins, hefur eftirlit með framkvæmd þessarar reglugerðar að öðru leyti en því sem fellur undir lög nr. 46/1980 um aðbúnað, hollustuhætti og öryggi á vinnustöðum.

11. gr.

                Um mál, er rísa kunna út af brotum á reglum þessum, fer að hætti opinberra mála. Um viðurlög fer samkvæmt ákvæðum laga nr. 52/1988, um eiturefni og hættuleg efni, ásamt síðari breytingum, nema þyngri refsing liggi við samkvæmt öðrum lögum.

12. gr.

                Reglugerð þessi er sett með stoð í lögum nr. 52/1988, um eiturefni og hættuleg efni, ásamt síðari breytingum og 3. gr. laga nr. 81/1988, um hollustuhætti og heilbrigðiseftirlit, ásamt síðari breytingum.

                Einnig er höfð hliðsjón af ákvæðum 4. tl., XV. kafla, II. viðauka samnings um Evrópska efnahagssvæðið. (Tilskipun 76/769/EBE, um samræmingu ákvæða í lögum og stjórnsýslufyrirmælum aðildarríkjanna varðandi takmörkun á sölu og notkun tiltekinna skaðlegra efna og efnablandna ásamt breytingum í tilskipunum 89/677/EBE, 91/173/EBE, 91/338/EBE og 94/60/EB.)

                Reglugerðin öðlast gildi við birtingu. Frá sama tíma fellur úr gildi reglugerð nr. 445/1996, um notkun og bann við notkun tiltekinna efna í málningu, lökkum og viðarvörn og 6. gr. reglugerðar nr. 137/1987, um notkun og bann við notkun tiltekinna eiturefna og hættulegra efna.

Umhverfisráðuneytinu, 16. mars 1998.

Guðmundur Bjarnason.

Sigurbjörg Sæmundsdóttir.