1. gr.
Gildissvið.
Reglugerð þessi gildir um úrgang.
Eftirtaldir viðaukar fylgja reglugerðinni:
I. viðauki: | Skrá yfir úrgang, |
II. viðauki: | Eiginleikar úrgangs sem gera hann hættulegan, |
III. viðauki: | Förgunaraðgerðir, |
IV. viðauki: | Endurnýtingaraðgerðir. |
2. gr.
Skilgreiningar.
Fjölklóruð bífenýl og fjölklóruð terfenýl: PCB-efni eins og þau eru skilgreind í reglugerð nr. 739/2009, um hreinsun og förgun PCB og staðgengilsefna þess.
Hliðarmálmar: allir eftirtaldir málmar: öll efnasambönd skandíums, vanadíums, mangans, kóbalts, kopars, yttríums, níóbíums, hafníums, volframs, títans, króms, járns, nikkels, sinks, sirkons, mólýbdens og tantals sem og þessi efni í málmformi, að svo miklu leyti sem þessi efni eru flokkuð sem hættuleg efni.
Hættulegt efni: efni sem flokkast sem hættulegt vegna þess að það uppfyllir viðmiðanirnar sem mælt er fyrir um í 2. til 5. hluta I. viðauka við reglugerð (EB) nr. 1272/2008, sbr. reglugerð nr. 415/2014, um flokkun, merkingu og umbúðir efna og efnablandna.
Storknun: ferli sem breyta aðeins eðlisástandi úrgangsins með notkun íblöndunarefna án þess að breyta efnafræðilegum eiginleikum úrgangsins.
Stöðgun: ferli sem breyta hættulegum eiginleikum efnisþátta í úrganginum og breyta hættulegum úrgangi í hættulausan úrgang.
Úrgangur, stöðgaður að hluta til: úrgangur sem inniheldur, eftir stöðgunarferlið, hættulega efnisþætti sem ekki hefur verið breytt að öllu leyti í hættulausa þætti og geta losnað út í umhverfið, hvort sem það gerist á stuttum eða löngum tíma.
Þungmálmur: öll efnasambönd antímons, arsens, kadmíums, króms (VI), kopars, blýs, kvikasilfurs, nikkels, selens, tellúrs, þallíums og tins sem og þessi efni í málmformi, að svo miklu leyti sem þessi efni eru flokkuð sem hættuleg efni.
3. gr.
Mat og flokkun á hættulegum eiginleikum úrgangs.
1. Mat á hættulegum eiginleikum úrgangs.
Við mat á hættulegum eiginleikum úrgangs gilda viðmiðanirnar sem mælt er fyrir um í II. viðauka. Að því er varðar hættuflokkana HP 4, HP 6 og HP 8 gilda þröskuldsgildi fyrir einstök efni, eins og fram kemur í II. viðauka. Ef efni er fyrir hendi í úrgangi í magni sem er undir þröskuldsgildi þess skal það ekki teljast með í neinum útreikningum á viðmiðunarmörkum. Ef hættulegur eiginleiki úrgangs hefur verið metinn með prófun og með því að nota styrk hættulegra efna, eins og fram kemur í II. viðauka, skulu niðurstöður prófunarinnar vega þyngra.
2. Úrgangur flokkaður sem spilliefni.
Allur úrgangur, sem er merktur með stjörnu (*) í skránni yfir úrgang, skal teljast spilliefni.
Að því er varðar úrgang sem hægt er að úthluta úrgangskóða fyrir spilliefni eða hættulítinn úrgang gildir eftirfarandi:
- | Úrgangur telst spilliefni einungis ef úrgangurinn inniheldur viðkomandi hættuleg efni sem valda því að hann telst hafa einn eða fleiri af hættulegu eiginleikunum í HP 1 til HP 8 og/eða HP 10 til HP 15 eins og tilgreint er í II. viðauka. Mat á hættulegum eiginleika HP 9 "smitandi" skal unnið samkvæmt viðeigandi löggjöf eða tilvísunarskjölum. | |
- | Hægt er að meta hættulega eiginleika með því að nota styrk efna í úrganginum, eins og tilgreint er í II. viðauka eða, nema annað sé tilgreint í reglugerð (EB) nr. 1272/2008, sbr. reglugerð nr. 415/2014, um flokkun, merkingu og umbúðir efna og efnablandna, með því að framkvæma prófun í samræmi við reglugerð (EB) nr. 440/2008, sbr. reglugerð nr. 496/2013 um prófunaraðferðir samkvæmt reglugerð nr. 750/2008, um skráningu, mat, leyfisveitingar og takmarkanir að því er varðar efni ("REACH"), eða aðrar alþjóðlega viðurkenndar prófunaraðferðir og leiðbeiningar, að teknu tilliti til 7. gr. reglugerðar (EB) nr. 1272/2008, að því er varðar prófanir á dýrum og mönnum. | |
- | Úrgangur sem inniheldur fjölklóruð díbensó-p-díoxín og díbensófúrön (PCDD/PCDF), díklórdífenýltríklóretan (DDT) (1,1,1-tríklór-2,2-bis-(4-klórfenýl)etan), klórdan, hexaklórsýklóhexön (þ.m.t. lindan), díeldrín, endrín, heptaklór, hexaklórbensen, klórdekón, aldrín, pentaklórbensen, mírex, toxafenhexabrómbífenýl og/eða fjölklórað bífenýl (PCB) yfir styrkleikamörkunum sem fram koma í IV. viðauka við reglugerð Evrópuþingsins og ráðsins (EB) nr. 850/2004, sbr. reglugerð nr. 954/2013 um þrávirk lífræn efni, skal flokkaður sem spilliefni. | |
- | Styrkleikamörkin sem eru skilgreind í II. viðauka gilda ekki um hreinar, gegnheilar málmblöndur (ekki mengaðar af hættulegum efnum). Þær málmblöndur sem teljast spilliefni eru sérstaklega taldar upp í I. viðauka og merktar með stjörnu (*). | |
- | Ef við á má taka tillit til eftirfarandi athugasemda, sem er að finna í VI. viðauka við reglugerð (EB) nr. 1272/2008, sbr. reglugerð nr. 415/2014 um flokkun, merkingu og umbúðir efna og efnablandna, þegar hættulegir eiginleikar úrgangs eru ákvarðaðir: | |
- | 1.1.3.1. Athugasemdir um auðkenningu, flokkun og merkingu efna: Athugasemdir B, D, F, J, L, M, P, Q, R og U. | |
- | 1.1.3.2. Athugasemdir um flokkun og merkingu blandna: Athugasemdir 1, 2, 3 og 5. | |
- | Eftir að hættulegir eiginleikar úrgangs hafa verið metnir í samræmi við þessa aðferð skal úthluta viðeigandi færslu, "spilliefni eða hættulítill úrgangur", úr skránni yfir úrgang. |
Aðrar færslur í skránni yfir úrgang teljast ekki spilliefni.
4. gr.
Innleiðing.
Reglugerð þessi er sett til innleiðingar á eftirfarandi gerðum:
5. gr.
Lagastoð og gildistaka.
Reglugerð þessi, sem sett er með stoð í a. og f. liðum 43. gr. laga nr. 55/2003, um meðhöndlun úrgangs, tekur þegar gildi. Frá sama tíma fellur úr gildi reglugerð nr. 184/2002, um skrá yfir spilliefni og annan úrgang, með síðari breytingum.
Umhverfis- og auðlindaráðuneytinu, 17. nóvember 2016.
F. h. r.
Sigríður Auður Arnardóttir.
Steinunn Fjóla Sigurðardóttir.
VIÐAUKAR
(sjá PDF-skjal)