Almannavarnaráð stýrir starfsemi almannavarna, hefur með höndum heildarskipulagningu almannavarna í landinu, svo sem nánar greinir í 6. gr. laga um almannavarnir, og er til ráðuneytis um framkvæmd laga um almannavarnir. Það fer og með þau mál önnur er lög ákveða.
Í almannavarnaráði eiga sæti forstjóri Landssímans hf., forstjóri landhelgisgæslunnar, landlæknir,ríkislögreglustjóri og vegamálastjóri. Dómsmálaráðherra skipar í ráðið og skipar einn ráðsmanna formann ráðsins til þriggja ára í senn.
Í forföllum formanns skal sá ráðsmanna sem lengst hefur átt sæti í almannavarnaráði gegna starfi formanns.
Slysavarnafélagið Landsbjörg og Rauði kross Íslands skulu hvort um sig eiga áheyrnarfulltrúa á fundum almannavarnaráðs.
Dómsmálaráðherra skipar áheyrnarfulltrúa til tveggja ára í senn að fenginni tillögu hlutaðeigandi samtaka. Áheyrnarfulltrúi skal vera formaður eða framkvæmdastjóri hlutaðeigandi samtaka. Ráðherra skipar og varamann með sama hætti.
Áheyrnarfulltrúar skv. 3. gr. hafa málfrelsi og tillögurétt á fundum almannavarnaráðs en ekki atkvæðisrétt.
Áheyrnarfulltrúi skal gæta þagnarskyldu um það sem hann verður áskynja um í störfum almannavarnaráðs og leynt á að fara samkvæmt lögum eða eðli máls eða samkvæmt sérstakri ákvörðun almannavarnaráðs.
Áður en áheyrnarfulltrúi tekur til starfa skal hann undirrita þagnarheit.
Sá sem sæti á í almannavarnaráði skv. 1. gr. skal tilnefna varamann er sæti tekur á fundum ráðsins í forföllum hans. Tilkynna skal formanni um tilnefningu varamanns.
Fundi almannavarnaráðs skal halda eftir þörfum. Formaður boðar til funda.
Almannavarnaráð getur við sérstakar aðstæður haldið fund án viðveru áheyrnarfulltrúa. Að fundi loknum skal formaður greina áheyrnarfulltrúunum frá fundinum og tilefni hans.
Starfsmaður dómsmálaráðuneytisins skal sitja fundi almannavarnaráðs og gegna þar starfi fundarritara.
Reglugerð þessi, sem sett er samkvæmt heimild í 2. mgr. 4. gr. laga um almannavarnir, nr. 94 29. desember 1962, sbr. lög nr. 85 2. júlí 1985, öðlast þegar gildi.
Jafnframt fellur úr gildi reglugerð fyrir almannavarnaráð, nr. 116 9. febrúar 1996.