I. KAFLI.
Almennar kröfur.
1. gr.
Almenn ákvæði.
Reglugerð þessi gildir fyrir öll íslensk skip.
Ekkert ákvæði reglugerðarinnar skal koma í veg fyrir að skip, björgunarbátar eða fólk í neyð noti hvaða aðferðir sem völ er á, til að vekja á sér athygli eða gefa upp staðarákvörðun og leita aðstoðar.
Teikningar, loftnet, skoðun og útgáfa skírteina:
a) Teikningar, sem sýna staðsetningu og fyrirkomulag fjarskiptabúnaðarins með skýringum um tegund og framleiðanda, ásamt teikningu af fyrirkomulagi loftneta, skal senda Siglingastofnun Íslands til samþykktar. Siglingastofnun Íslands lætur Póst- og fjarskiptastofnun í té afrit af þeim upplýsingum og teikningum.
b) Póst- og fjarskiptastofnun gefur út leyfisbréf fyrir notkun fjarskiptatækja og hefur eftirlit með þeim. Siglingastofnun Íslands gefur út þau skírteini, sem krafist er fyrir skip, er falla undir gildandi alþjóðasamþykktir um öryggi mannslífa á hafinu (SOLAS) og tilskipun 97/70/EB um öryggi fiskiskipa 24 metrar að lengd og lengri.
c) Skoðun fjarskiptabúnaðar skal fara fram árlega og hefur Póst- og fjarskiptastofnun yfirumsjón með framkvæmd hennar. Heimilt er að fela öðrum að annast skoðun, enda uppfylli þeir kröfur samgönguráðuneytis um menntun og þjálfun starfsmanna svo og kröfur um nauðsynlegan tækjabúnað þeirra. Að skoðun lokinni skal gefa út öryggisvottorð fyrir fjarskiptabúnaðinn sem gildir í 12 mánuði í senn, enda verði á tímabilinu engar veigamiklar breytingar gerðar á búnaðinum, en þá fari fram endurskoðun. Þó má gildistíminn vera 14 mánuðir, fari skoðun fram tveimur mánuðum fyrir tilsettan tíma.
d) Skoðunaraðili skal senda Póst- og fjarskiptastofnun og Siglingastofnun Íslands afrit af skoðunarskýrslum yfir búnað þann sem reglurnar fjalla um, strax að lokinni skoðun.
e) Skoðunarmenn fjarskiptabúnaðar skulu að lokinni skoðun færa niðurstöður í eftirlitsbók skipsins.
f) Skipstjóra ber skylda til að fylgjast með því hvenær öryggisvottorð fellur úr gildi og sjá um að skoðun fari fram til endurnýjunar þess.
g) Skipstjóri eða staðgengill hans skal vera viðstaddur þegar skoðun fer fram.
2. gr.
Skilgreiningar og orðaskýringar.
Almenn þráðlaus fjarskipti: Fjarskipti sem tengjast hvers kyns rekstri, önnur en neyðar-, háska- og öryggissendingar.
Alþjóðafjarskiptaþjónusta: Fjarskiptaþjónusta milli fjarskiptastöðva, sem eru staðsettar hver í sínu landi eða tilheyra hver sínu landi.
Alþjóðasamþykktir: Alþjóðasamningur um öryggi mannslífa á hafinu (SOLAS), ásamt viðaukum, alþjóðafjarskiptasamþykktin, alþjóðaradíóreglugerðin (RR) og tilskipun 97/70/ EB.
Alþjóðleg NAVTEX-þjónusta: Sending og móttaka á 518 KHz með sjálfvirkri útprentun á öryggistilkynningum til sjófarenda á ensku máli og á samræmdum tíma.
COSPAS/SARSAT: Kerfi gervitungla á pólferlum, sem taka á móti merkjum frá neyðarsendum (EPIRB, ELT, PLT) á tíðnunum 406 og 121,5 MHz og endursenda þau til sérstakra viðtökustöðva á jörðu, sem staðsetja þau og aðvara leitar- og björgunarstöðvar.
Farstöðvaþjónusta: Fjarskiptaþjónusta milli farstöðva og landstöðva eða milli farstöðva.
Frífljótandi neyðarbauja: Bauja með neyðarsendi, sem ræsist sjálfvirkt og sendir út sjálfvirkt neyðarmerki á 406 og 121,5 MHz til staðsetningar í neyðartilfellum, eftir að hafa flotið upp frá sökkvandi skipi (EPIRB).
Færanleg metrabylgjustöð (handstöð): Lítil talstöð í sjófarstöðvaþjónustunni til fjarskipta um borð í skipi, eða milli skips og björgunarbáta í sambandi við notkun þeirra eða æfingar með þeim, eða til fjarskipta milli skipa.
Gamalt fiskiskip: Fiskiskip sem ekki er nýtt.
GMDSS: Global Maritime Distress and Safety System (Alþjóða neyðar- og öryggiskerfi fyrir sjófarendur).
Hafnarstöð: Landstöð í hafnarþjónustu fyrir skip.
Hafsvæði: Hafsvæðin eins og þau eru útskýrð í reglugerð þessari og gefin eru út samkvæmt skilgreiningum Alþjóðasiglingamálastofnunar (IMO) í SOLAS.
Hafsvæði A1: Er hafsvæði sem takmarkast af langdrægi strandarstöðvar til talfjarskipta og viðvarana með stafrænu valkalli (DSC) á metrabylgju (VHF). Þar sem engin DSC þjónusta er í landi á metrabylgju er þetta hafsvæði ekki notað hér við land.
Hafsvæði A2: Er svæði utan hafsvæða STK og/eða A1, sem takmarkast af langdrægi strandarstöðvar til talfjarskipta og viðvarana með stafrænu valkalli (DSC) á millibylgju (MF).
Hafsvæði A3: Er svæði utan hafsvæða STK, A1 og A2, sem takmarkast af langdrægi kyrrstæðra INMARSAT gervitungla til sendinga viðvarana, þ.e. milli 70° N og 70° S
Hafsvæði A4: Er svæði utan hafsvæða STK, A1, A2 og A3.
Hafsvæði STK: Er hafsvæðið sem takmarkast af langdrægi sjálfvirku tilkynningarskyldunnar á metrabylgju (VHF).
Handvirkur neyðarsendir: Neyðarsendir, sem ræstur er handvirkt, en sendir út sjálfvirkt neyðarmerki á 406 og/eða 121,5 MHz til staðsetningar í neyðartilfellum (EPIRB).
Hópkallkerfi: Hópkall þegar kallað er samtímis á fyrirfram ákveðinn hóp skipa.
INMARSAT (International Maritime Satellite Organization): Alþjóðastofnun um notkun gervitungla í siglingum.
Íslenskt skip: Skip, sem skráð er í íslenska skipaskrá samkvæmt lögum um skráningu skipa nr. 115/1985.
Neyðarorka: Neyðarraforka sú sem hægt er að tengja inn á netkerfi skipsins þegar aðalorkugjafar bregðast.
Nýtt fiskiskip: Fiskiskip sem hafin er smíði á eftir 11. maí 1994.
Radíótelex: Sending og móttaka með sjálfvirkri útprentun (NBDP).
Sjófarstöð (skipsstöð): Farstöð í sjófarstöðvaþjónustunni um borð í skipi, sem er ekki að staðaldri fyrir akkeri eða bundið við bryggju. Björgunarbátar teljast ekki skip í þessu sambandi.
Sjófarstöðvaþjónusta: Farstöðvaþjónusta milli strandarstöðva og sjófarstöðva eða milli sjófarstöðva. Farstöðvar björgunarbáta geta einnig tekið þátt í þessari þjónustu.
Skipajarðstöð: Færanleg jarðstöð í gervitunglasjófarstöðvaþjónustu, sem staðsett er um borð í skipi.
Stafrænt valkall (DSC, Digital Selective Calling): Tækni, sem nýtir sér stafræna kóða er gera fjarskiptastöðvum kleift að opna fyrir viðtæki um borð í skipi eða skipum og miðlar upplýsingum til þeirra, auk þess að uppfylla viðeigandi tilmæli radíófjarskiptadeildar Alþjóðafjarskiptasambandsins (Radio Consultative Committee (CCIR)).
Strandarstöð: Landstöð í sjófarstöðvaþjónustunni.
Stöðug hlustvarsla: Fjarskiptavakt sem ekki má rjúfa nema þegar móttökumöguleikar skips eru rofnir í stuttan tíma vegna eigin viðskipta, eða þegar reglubundið viðhald eða skoðun fer fram á búnaði.
Varaorka: Vararaforkugjafi sem séð getur fjarskiptatækjum fyrir raforku í ákveðinn tíma til neyðarfjarskipta þegar aðal- og neyðarraforkugjafar bregðast.
Öryggistilkynningar til sjófarenda: Aðvaranir varðandi siglingar og veðurfar, veðurspár og aðrar áríðandi upplýsingar sem sendar eru og varða öryggi skipa.
Hafsvæði STK og A2 við Ísland eru sýnd á kortum í viðauka II.
II. Kafli
Fjarskiptabúnaður allra farþegaskipa og flutningaskipa
óháð lengd og fiskiskipa með skráningarlengd 24 metrar og lengri.
3. gr.
Undanþágur.
Stjórnvöldum er heimilt að veita einstökum skipum takmarkaða eða skilyrðisbundna undanþágu frá ákvæðum 6.-10. gr. og 6. mgr. 14. gr., að því tilskildu að slík skip uppfylli ákvæði 4. gr. um notkun og stjórnvöld hafi tekið tillit til áhrifa sem slíkar undanþágur geta haft á heildarskilvirkni þjónustunnar hvað varðar öryggi allra skipa. Einungis er hægt að veita undanþágu skv. 1. mgr.,
a) ef aðstæður sem áhrif hafa á öryggi eru þannig að óskynsamlegt eða óþarft er að beita ákvæðunum í 6. - 10. gr. og 6. mgr. 14. gr. að fullu eða,
b) í undantekningartilfellum til einnar ferðar út fyrir hafsvæðið eða hafsvæðin sem skipið er útbúið fyrir eða, þegar fyrir liggur að skipið verður tekið úr rekstri á varanlegan hátt fyrir 1. febrúar 2001.
4. gr.
Almennar kröfur um notkun.
Með fjarskiptabúnaði skipa skal vera hægt að framkvæma eftirfarandi:
a) Senda neyðarköll til lands með að minnsta kosti tveimur aðskildum og sjálfstæðum aðferðum, sem hvor um sig notar mismunandi fjarskiptakerfi.
b) Taka á móti neyðarköllum frá landi.
c) Senda og taka á móti neyðarköllum frá skipum.
d) Senda og taka á móti fjarskiptum varðandi samræmingu leitar og björgunar.
e) Senda og taka á móti fjarskiptum á björgunarstað.
f) Senda og taka á móti merkjum til staðsetningar, samkvæmt 1. og 2. mgr. 19. gr.
g) Senda og taka á móti upplýsingum varðandi öryggi á sjó.
h) Annast almenn fjarskipti við strandarstöðvar og önnur fjarskiptakerfi í landi.
i) Annast almenn fjarskipti við önnur skip.
5. gr.
Staðsetning fjarskiptabúnaðar og fyrirkomulag.
Allur fjarskiptabúnaður skal:
a) Þannig staðettur að notkun hans sé ekki trufluð af völdum vélbúnaðar, rafbúnaðar eða öðru og að ekki verði skaðleg víxlverkun við annan búnað.
b) Þannig staðsettur að öryggi hans sé tryggt og að hann sé ávallt aðgengilegur til tafarlausrar notkunar.
c) Varinn gegn skaðlegum áhrifum vatns, mikilla hitasveiflna og annarra umhverfisaðstæðna.
d) Hafa góða, varanlega raflýsingu sem er óháð aðal- og neyðarraforku skipsins til að lýsa upp stjórntæki fjarskiptabúnaðarins, þannig að þægilegt sé að vinna við hann.
e) Greinilega merktur kallmerki, skipaskrárnúmeri og öðrum kóðum sem eru notaðir í tengslum við hann.
Notkun öryggisrása á metrabylgju skal vera aðgengileg í brú frá þeim stað sem skipinu er venjulega stjórnað. Þar sem nauðsyn krefur skal vera hægt að hafa samband frá brúarvængjum og má nota til þess handstöðvar.
Eingöngu eftirfarandi fjarskiptabúnaður má vera staðsettur á þeim stað, þar sem skipi er venjulega stjórnað:
a) Metrabylgjustöð vegna siglingaöryggis, sem notist vegna öryggis siglingar.
b) Einfaldur og fljótvirkur búnaður til að senda neyðarköll með þeim fjarskiptatækjum sem krafist er.
c) Búnaður, sem gerir viðvart um móttöku neyðarkalla og áríðandi öryggistilkynninga (NAVTEX, varðviðtæki, INMARSAT).
Allur fjarskiptabúnaður skal staðsettur þannig að framangreindar kröfur séu uppfylltar. Sé hann staðsettur í stýrishúsi skal honum þannig fyrir komið að fjarskipti trufli ekki stjórn skips og öfugt.
Klukka af viðurkenndri gerð skal vera fest þannig að öll skífan sjáist frá þeim stað þaðan sem fjarskiptastöðinni er stýrt.
Leiðbeiningar um neyðarfjarskipti skulu vera á stað þar sem þær sjást vel frá þeim stað þaðan sem fjarskiptastöðinni er stýrt.
6. gr.
Fjarskiptabúnaður skipa.
Öll skip samkvæmt þessum kafla skulu búin eftirfarandi tækjabúnaði án tillits til hafsvæða.
a) Metrabylgjustöð með eftirfarandi rásum: Rás 16 (156,800 MHz), rás 6 (156,300 MHz), rás 13 (156,650 MHz), auk rása til almennra fjarskipta og sendi á rás 70 (156,525 MHz) með stafrænu valkalli (DSC). Skip sem eru eingöngu á STK hafsvæði þurfa ekki að uppfylla kröfuna um DSC í stöðvunum.
b) Varðviðtæki fyrir stafrænt valkall á rás 70 nema skip fari ekki út fyrir STK hafsvæði.
c) Ratsjársvara á 9 GHz (3 cm, X-band) samkvæmt 2. mgr. 17. gr., nema fyrir gömul fiskiskip undir 45 metrum.
d) NAVTEX-viðtæki. Fari skip út fyrir þjónustusvæði NAVTEX skulu þau að auki búin tækjum til prentfjarskipta á stuttbylgju (radiótelex). Séu skip eingöngu á svæði sem INMARSAT gervitungl nær til (milli 70° N og 70° S) mega þau nota fjarskiptabúnað frá INMARSAT hópkallkerfinu í stað prentfjarskipta á stuttbylgju (radíótelex) til viðtöku öryggistilkynninga til sjófarenda.
e) Frífljótandi COSPAS/SARSAT neyðarbauju á 406/121,5 MHz eða frífljótandi INMARSAT neyðarbauju á 1,6 GHz séu þau eingöngu á svæðum sem INMARSAT gervitungl ná til.
f) Til 1. febrúar 2002 er krafist varðviðtækis fyrir kall- og neyðartíðnina 2182 kHz. Krafan gildir þó ekki sé eingöngu siglt á hafsvæði STK og A1 né fyrir skip sem byggð eru eftir 1. febrúar 1997. Ekki er krafist endurnýjunar á búnaði í gömlum skipum ef búnaðurinn er úrskurðaður ónothæfur af Póst- og fjarskiptastofnun.
g) Neyðarbauju fyrir gúmmíbjörgunarbáta á tíðnunum 406 og 121,5 MHz sbr., 1. mgr. 18. gr.
h) Fjarskiptabúnað fyrir sjálfvirka tilkynningarskyldu sbr. lög um tilkynningarskyldu íslenskra skipa nr. 40/1977 með síðari breytingum.
7. gr.
Fjarskiptabúnaður fyrir skip á hafsvæði STK og A1.
Skip, sem eingöngu sigla á hafsvæði STK og A1, skulu búin fjarskiptatækjum samkvæmt 6. gr.
8. gr.
Fjarskiptabúnaður fyrir skip á hafsvæðum STK, A1 og A2.
Til viðbótar þeim búnaði sem krafist er í 6. gr. skulu skip sem sigla eingöngu um hafsvæði STK, A1 og A2 vera búin:
a) Millibylgjustöð (sendir og viðtæki) fyrir neyðar- og öryggisfjarskipti fyrir stafrænt valkall (DSC) á tíðninni 2187,5 kHz og fyrir tal á tíðninni 2182 kHz.
b) Varðviðtæki fyrir stafrænt valkall á tíðninni 2187,5 kHz.
c) Eitt af eftirfarandi til sendingar neyðarkalla:
i) Frífljótandi COSPAS/SARSAT neyðarbauju 406/121,5 MHz sem má vera sú sem krafist er í 6. gr.
ii) Frífljótandi INMARSAT neyðarbauju 1,6 GHz sem má vera sú sem krafist er í 6. gr.
iii) Stuttbylgjustöð með stafrænu valkalli (DSC).
iv) INMARSAT skipajarðstöð.
d) Eitt af eftirfarandi til almennra fjarskipta:
i) Millibylgjustöð (sendir og viðtæki) á tíðnisviðinu 1605 - 4000 kHz sem má vera sambyggð stöðinni sbr. a-lið.
ii) Stuttbylgjustöð (sendir og viðtæki) á tíðnisviðinu 4000 - 27000 kHz sem má vera sambyggð stöðinni í c-lið, iii.
iii) INMARSAT skipajarðstöð sem má vera sú sama og er í c-lið, iv.
9. gr.
Fjarskiptabúnaður fyrir skip á hafsvæðum STK, A1, A2 og A3.
Auk þess sem krafist er í 6. gr. skulu skip sem eingöngu sigla um hafsvæði STK, A1, A2 og A3 vera búin:
a) INMARSAT skipajarðstöð (sendir og viðtæki) fyrir neyðar- og öryggisfjarskipti með telex og að auki almenn telex- og/eða talviðskipti.
b) Millibylgjustöð (sendir og viðtæki) fyrir neyðar- og öryggisfjarskipti fyrir stafrænt valkall (DSC) á tíðninni 2187,5 kHz. og fyrir tal á tíðninni 2182 kHz.
c) Varðviðtæki fyrir stafrænt valkall á tíðninni 2187,5 kHz.
d) Eitt af eftirfarandi til sendinga neyðarkalla:
i) Frífljótandi COSPAS/SARSAT neyðarbauju 406/121,5 MHz sem má vera sú sem krafist er í 6. gr.
ii) Frífljótandi INMARSAT neyðarbauju l.6 GHz sem má vera sú sem krafist er í 6. gr.
iii) Stuttbylgjustöð með stafrænu valkalli (DSC).
iv) Viðbótar INMARSAT skipajarðstöð.
Eða að öðrum kosti:
a) Millibylgju-/stuttbylgjustöð (sendir og viðtæki) fyrir neyðar- og öryggisfjarskipti á öllum neyðartíðnum í tíðnisviðinu 1,6-27,5 MHz með stafrænu valkalli (DSC).
b) Varðviðtæki fyrir stafrænt valkall á neyðartíðnunum 2187,5 og 8414,5 kHz og að auki a.m.k. einni af stuttbylgjuneyðartíðnunum 4207,5, 6312, 12577 eða 16804,5 kHz.
c) Millibylgju-/stuttbylgjustöð (sendir og viðtæki) sem má vera sú sama og krafist er í 1. mgr. 9. gr.
d) Eitt af eftirfarandi til sendinga neyðarkalla:
i) Frífljótandi COSPAS/SARSAT neyðarbauju 406/121,5 MHz sem má vera sú sem krafist er í 5. mgr. 6 gr.
ii) Frífljótandi INMARSAT neyðarbauju 1,6 GHz, sé skip eingöngu svæði sem INMARSAT gervitungl nær til. Neyðarbaujan má vera sú sem krafist er í. 5. mgr. 6 gr.
iii) INMARSAT skipajarðstöð.
10. gr.
Fjarskiptabúnaður fyrir skip, sem sigla á öllum hafsvæðum.
Auk þess sem krafist er í 6. gr., skulu skip sem sigla um öll hafsvæði, STK, A1, A2, A3 og A4 vera búin:
a) Millibylgju-/stuttbylgjustöð (sendir og viðtæki) fyrir neyðar- og öryggisfjarskipti á öllum neyðartíðnum í tíðnisviðinu 1,6-27,5 MHz fyrir tal, stafrænt valkall (DSC) og prentfjarskipti (radíótelex) sem má vera sambyggt í einni stöð. Gömul fiskiskip 24-45 metrar að lengd eru undanþegin kröfu um prentfjarskipti á HF ef viðurkennt INMARSAT tæki er um borð í skipinu.
b) Varðviðtæki fyrir stafrænt valkall á neyðartíðnunum 2187,5 og 8414,5 kHz og að auki a.m.k. einni af stuttbylgjuneyðartíðnunum 4207,5, 6312, 12577 eða 16804,5 kHz.
c) Millibylgju-/stuttbylgjustöð (sendir og viðtæki) sem má vera sama tækið og skv. a-lið.
d) Frífljótandi COSPAS/SARSAT neyðarbauju 406/121,5 MHz sem má vera sú sama og krafist er í 5. mgr. 6 gr.
11. gr.
Hlustvarsla.
Sérhvert skip á sjó skal halda stöðuga hlustvörslu eftir útsendingum á öryggistilkynningum fyrir sjófarendur á viðeigandi tíðnum þar sem slíkum upplýsingum er útvarpað til þess svæðis sem skipið siglir um.
Sérhvert skip á sjó skal einnig halda stöðuga hlustvörslu:
a) Á kall- og neyðartíðninni fyrir metrabylgju, rás 16 (VHF). Hlustað skal á þeim stað sem skipinu er venjulega stjórnað.
b) Á metrabylgjurás 70 fyrir stafrænt valkall (DSC) sé skipið búið fjarskiptabúnaði með DSC.
c) Á neyðar- og öryggistíðninni 2187,5 kHz fyrir stafrænt valkall, sé skipið búið fjarskiptabúnaði fyrir millibylgju (MF).
d) Á neyðar- og öryggistíðnunum 2187,5 kHz og 8414,5 kHz fyrir stafrænt valkall og að auki á að minnsta kosti einni eftirtalinna neyðar- og öryggistíðna 4207,5 kHz, 6312 kHz, 12577 kHz eða 16804,5 kHz sem valin er með tilliti til tíma sólarhrings og staðsetningar skipsins, sé skipið búið fjarskiptabúnaði fyrir millibylgju/stuttbylgju (MF/ HF). Halda má vakt þessa með viðtökuskanna.
e) Eftir neyðarköllum frá landi til skips um gervitungl, sé það búið INMARSAT skipajarðstöð.
Til 1. febrúar 2002, skal hvert skip, sem skylt er að vera með varðviðtæki á kall- og neyðartíðninni 2182 kHz, hafa stöðuga hlustvörslu á nefndri tíðni. Hlustað skal á þeim stað sem skipinu er venjulega stjórnað frá.
12. gr.
Orkugjafar.
Þegar skip er á hafi úti skal ætíð vera fyrir hendi næg raforka til að starfrækja allan fjarskiptabúnað þess og hlaða þá rafgeyma sem notaðir eru sem varaorkugjafar fyrir hann. Fyrir skip sem fara út fyrir STK svæðið skal fjarskiptabúnaður starfa á netspennu skips en flytjast sjálfkrafa yfir á varaorkugjafa þegar netspenna dettur út.
Á öllum skipum skal vera varaorkugjafi eða varaorkugjafar fyrir fjarskiptabúnaðinn, þannig að hægt sé að starfrækja neyðar- eða öryggisfjarskipti þótt aðal- og neyðarorkugjafar skipsins bregðist. Samtímis skal varaorkugjafi eða varaorkugjafar sjá eftirfarandi tækjum fyrir nægjanlegri orku: Metrabylgjustöðinni (VHF), sem krafist er í 6. gr. og, eftir því sem við á, í samræmi við tækjakröfur miðað við hafsvæði sem siglt er á, annaðhvort millibylgjustöð (MF), sem krafist er í a-lið 1. mgr. 8. gr. eða INMARSAT skipajarðstöð, sem krafist er í a-lið 1. mgr. 9. gr., eða millibylgju-/stuttbylgjustöð (MF/HF), sem krafist er í a-lið 2. mgr. 9. gr. og að auki neyðarlýsingu fyrir fjarskiptabúnaðinn og siglingatæki sem tengd eru honum, að tímalengd ekki skemur en:
a) Eina klukkustund fyrir skip sem byggð eru 1. febrúar 1995 eða síðar frá byrjun hleðslu.
b) Eina klukkustund fyrir skip sem byggð eru fyrir 1. febrúar 1995, sé neyðarorkugjafi í fullu samræmi við allar viðeigandi kröfur SOLAS II 1. kafla grein 42 eða 43, þ.m.t. kröfur um að sjá fjarskiptabúnaðinum fyrir orku.
c) Sex klukkustundir fyrir skip sem byggð eru fyrir 1. febrúar 1995, sé neyðarorkugjafinn ekki fyrir hendi eða ekki í fullu samræmi við viðeigandi kröfur SOLAS II 1. kafla, grein 42 eða 43, þ.m.t. kröfur um að sjá fjarskiptabúnaðinum fyrir orku.
d) Varaorkugjafinn eða varaorkugjafarnir þurfa ekki að geta séð bæði millibylgjustöð og stuttbylgjustöð fyrir orku á sama tíma.
Varaorkugjafi eða varaorkugjafar skulu vera aðskildir frá rafkerfi skipsins og þeim orkugjafa sem knýr skipið áfram.
Þar sem hægt er að tengja, auk metrabylgjustöðvarinnar, tvö eða fleiri fjarskiptatæki samkvæmt 2. mgr. við varaorkugjafann, skal vera hægt að sjá þeim samtímis fyrir nægjanlegri orku í þann tíma sem tilgreindur er í a til c-liðum 2. mgr.
Nota má varaorkugjafann eða varaorkugjafana til að sjá fyrir raflýsingu, sem krafist er samkvæmt d-lið 1. mgr. 5. gr.
Þar sem varaorkugjafi eða varaorkugjafar eru hlaðanlegur rafgeymir eða rafgeymar:
a) Skal vera búnaður til að hlaða rafgeymana sjálfvirkt og skal hann geta endurhlaðið þá þannig að þeir skili þeim lágmarksafköstum sem krafist er innan 10 klukkustunda.
b) Skal ganga úr skugga um afköst rafgeymis eða rafgeyma með viðeigandi aðferðum á minnst 12 mánaða fresti.
Uppsetning og staðsetning rafgeymanna skal vera þannig að tryggt sé að:
a) Viðhald þeirra og öryggi sé eins og best verður á kosið.
b) Hitastig rafgeymanna haldist innan þeirra marka sem framleiðandi setur, hvort sem þeir eru undir álagi eður ei.
c) Þegar rafgeymarnir eru að fullu hlaðnir, geti þeir að minnsta kosti séð fyrir orku þann lágmarkstíma sem krafist er við öll veðurskilyrði.
Sé þörf á óhindruðu upplýsingastreymi frá siglingatækjum skipsins eða öðrum búnaði til fjarskiptabúnaðar, sem krafist er samkvæmt þessum kafla, til að tryggja að hann starfi hnökralaust, skal gera þær ráðstafanir sem tryggja að honum sé séð fyrir stöðugu streymi slíkra upplýsinga þótt aðalraforkugjafar skipsins bregðist.
13. gr.
Kröfur til fjarskiptabúnaðar.
Fjarskiptabúnaður sem reglugerð þessi fjallar um skal standast kröfur sem gerðar eru innan Evrópska efnahagssvæðisins til búnaðar um borð í skipum eftir því sem heimild stendur til samkvæmt fjarskiptalögum.
14. gr.
Eftirlit og viðhald.
Búnaður skal vera hannaður og byggður þannig að hægt sé að skipta honum út, eða einstökum einingum hans, án þess að umtalsverðra endurstillinga sé þörf.
Þar sem því verður við komið skal búnaður vera þannig uppsettur að auðvelt sé að komast að honum til eftirlits og viðhalds.
Starfrækslu- og viðgerðahandbækur fjarskiptabúnaðar skulu vera um borð. Einnig varahlutir og verkfæri, eftir því sem við á.
Til greina koma þrjár mismunandi viðhaldsaðferðir:
a) Tvöföldun búnaðar.
b) Viðhald í landi.
c) Viðhald um borð.
Skip, sem er með haffærisskírteini eða önnur jafngild alþjóðleg skírteini til siglinga á hafsvæði A1 og/eða A2, getur valið eina eða fleiri af ofannefndum aðferðum. Skip sem einnig er með haffærisskírteini eða önnur jafngild alþjóðleg skírteini til siglinga á hafsvæði A3 og/eða A4 skal velja a.m.k. tvær ofangreindra aðferða, það er:
a) Tvöföldun búnaðar (a) ásamt viðhaldi í landi (b).
b) Tvöföldun búnaðar (a) ásamt viðhaldi um borð (c).
c) Viðhald í landi (b) ásamt viðhaldi um borð (c).
Gömul fiskiskip 24-45 metra að lengd, sem hafa haffæriskírteini eða önnur jafngild skírteini til siglinga á hafsvæði STK, A3 og/eða A4, eru undanþegin kröfunni um tvær viðhaldsaðferðir og þurfa aðeins eina.
Tilkynna skal Siglingastofnun Íslands eða Póst- og fjarskiptastofnun um hvaða viðhaldsaðferð hefur verið valin.
Ef valin er tvöföldun búnaðar skal hann vera í samræmi við eftirfarandi kröfur:
a) Skip sem hafa haffærisskírteini til að sigla eingöngu á hafsvæði A1, uppfylla skilyrði um tvöföldun búnaðar með viðbótar metrabylgjustöð samkvæmt 6. gr.
b) Skip sem hafa haffærisskírteini til að sigla eingöngu á hafsvæðum Al og A2, uppfylla skilyrði um tvöföldun búnaðar með viðbótarmetrabylgjustöð samkvæmt 6. gr. og viðbótar millibylgjustöð samkvæmt 2. mgr. 8. gr.
c) Skip sem hafa haffærisskírteini til að sigla á hafsvæði A1, A2 og A3 uppfylla kröfur um tvöföldun búnaðar með viðbótar metrabylgjustöð samkvæmt 6. gr. og annaðhvort millibylgju-/stuttbylgjustöð samkvæmt a-lið 2. mgr. 9. gr., sem uppfyllir öll skilyrði c-liðar 2. mgr. 11. gr. eða INMARSAT skipajarðstöð samkvæmt a-lið 1. mgr 9. gr. Hægt skal vera að setja í gang neyðarsendingar með millibylgju-/stuttbylgjustöðinni eða skipajarðstöðinni frá þeim stað sem skipinu er venjulega stjórnað.
d) Skip sem hafa haffærisskírteini til að sigla á öllum hafsvæðum uppfylla kröfur um tvöföldun búnaðar með sama viðbótarbúnaði og krafist er í c-lið 8. gr. að því undanskildu að skipajarðstöð má ekki notast til tvöföldunar.
e) Skip mega fara stöku sinnum á hafsvæði A4, ef þau eru búin millibylgju-/stuttbylgjustöð samkvæmt a-lið 2. mgr. 9. gr. eða nota skipajarðstöð samkvæmt a-lið 1. mgr. 9. gr. til að uppfylla skilyrði um tvöföldun búnaðar.
f) Ofangreindur búnaður skal tengdur sér loftnetum og þannig frá honum gengið að hann sé tilbúinn til tafarlausrar notkunar.
g) Hægt skal vera að reka ofangreindan búnað frá varaorkugjafa eða varaorkugjöfum skipsins samkvæmt 12. gr.
Með viðhaldi í landi skal tryggja að skip leggi aldrei úr höfn án þess að öllum kröfum 4. gr. um virkni búnaðar sé fullnægt.
Viðhald um borð: Sá sem annast viðhald um borð þarf að hafa til þess tilskilin réttindi. Viðkomandi þarf að uppfylla þær menntunarkröfur sem settar eru fram í Alþjóðaradíóreglugerðinni og tilmælum Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar.
Tryggja skal að fjarskiptabúnaði þeim sem krafist er samkvæmt þessari reglugerð sé haldið svo við að hann svari kröfum um aðgengi og virkni samkvæmt reglugerð þessari og að hann svari kröfum staðla um starfsemi slíks búnaðar.
15. gr.
Starfsmenn sem annast fjarskipti.
Sá sem ber ábyrgð á vakt í brú og er ábyrgur fyrir fjarskiptavakt skal vera handhafi viðeigandi skírteinis í samræmi við alþjóðaradíóreglugerðina.
Á hafsvæði STK og A1 skal sá sem er ábyrgur fyrir fjarskiptum vera handhafi takmarkaðs skírteinis fjarskiptamanns (ROC, Restricted Operator's Certificate).
Á hafsvæðum A2, A3 og A4 skal sá sem er ábyrgur fyrir fjarskiptum vera handhafi almenns skírteinis fjarskiptamanns (GOC, General Operator's Certificate).
Menntunarkröfur til þeirra sem annast fjarskipti skulu vera í samræmi við IMO ályktun A 703 (17) og grein S47 í Alþjóðaradíóreglugerðinni.
16. gr.
Fjarskiptadagbók.
Fjarskiptadagbók skips skal staðsett við fjarskiptastöð og skal vera aðgengileg skoðunarmönnum fjarskiptabúnaðar.
Eftirfarandi skal fært í dagbók:
a) Allt varðandi neyðar- og öryggisfjarskipti.
b) Upplýsingar varðandi viðhald fjarskiptatækjanna og hleðslu vararafhlaðna fjarskiptabúnaðar.
c) Skoðanir fjarskiptabúnaðar.
Heimilt að færa þessar upplýsingar í aðaldagbók skips.
17. gr.
Færanlegar fjarskiptastöðvar og ratsjársvarar.
Að minnsta kosti þrjár færanlegar metrabylgjustöðvar (handstöðvar) skulu vera til reiðu í hverju farþegaskipi, hverju flutningaskipi sem er 500 brúttótonn eða stærra og fiskiskipi 45 metrar og lengra, að minnsta kosti tvær færanlegar metrabylgjustöðvar (handstöðvar) skulu vera til reiðu í hverju flutningaskipi sem er minna en 500 brúttótonn og nýju fiskiskipi sem er 24 metrar og lengra. Stöðvarnar skulu geymdar á stað þar sem auðvelt er að nálgast þær og ávallt vera fullhlaðnar. Gömul fiskiskip 24-45 metra að lengd þurfa aðeins eina færanlega metrabylgjustöð.
Að minnsta kosti einn ratsjársvari skal vera staðsettur á hvorri hlið allra farþegaskipa og allra flutningaskipa sem eru 500 brúttótonn eða stærri og fiskiskipa sem eru 45 metrar og lengri. Að minnsta kosti einn ratsjársvari skal vera staðsettur um borð í hverju flutningaskipi, sem er minna en 500 brúttótonn. Ratsjársvörunum skal komið fyrir á þannig stöðum að mjög fljótlegt sé að koma þeim fyrir í hverskyns björgunarbátum öðrum en þeim gúmmíbjörgunarbátum eða flekum sem krafist er samkvæmt SOLAS III. hluta, reglu 26.1.4. að öðrum kosti skal einum ratsjársvara komið fyrir í hverjum björgunarbát, öðrum en þeim sem krafist er samkvæmt SOLAS III. hluta, reglu 26.1.4.
18. gr.
Neyðarbaujur.
Gúmmíbjörgunarbátar skipa, sem skylt er að hafa slíka báta, skulu búnir bauju sem sendir frá sér neyðarmerki á tíðnunum 406 eða 121,5 MHz. Baujurnar þurfa ekki að vera fleiri en 5 um borð í sama skipi, en þar sem fjöldi gúmmíbjörgunarbáta fer fram úr 5, skulu umbúðir þeirra, sem búnir eru baujum, vera greinilega merktar. Baujunum skal pakkað í bátana um leið og þeir eru afhentir til notkunar og skulu þá settar í þær nýjar rafhlöður.
Flutningaskip sem búin eru ratsjársvörum samkvæmt 6. gr. og 2. mgr. 17. gr. eru undanþegin kröfum um neyðarsenda í gúmmíbjörgunarbátum.
Um staðsetningu frífljótandi bauja með neyðarsendum fyrir 406/121,5 MHz:
a) Neyðarbaujan skal vera á stað þar sem auðvelt er að nálgast hana.
b) Baujan skal vera tilbúin til losunar með handafli og skal einn maður geta borið hana til björgunarbáts.
c) Baujan skal geta flotið frjáls, ef skipið sekkur og fara sjálfkrafa í gang þegar hún er komin á flot.
d) Unnt skal vera að setja neyðarsendinn í gang með handafli.
e) Leiðbeiningum, á íslensku, um notkun neyðarbaujunnar skal komið fyrir á áberandi stað eða við baujuna.
19. gr.
Ratsjár.
Öll skip, er falla undir II. kafla þessarar reglugerðar, skulu búin ratsjám, sem geta unnið á 9 GHz tíðnisviði (3 cm, X-band).
Skip, sem eru 10.000 brúttótonn eða stærri, skulu búin tveimur ratsjám sem hvor um sig getur unnið sjálfstætt, skal a.m.k. önnur ratsjáin geta unnið á 9 GHz tíðnisviði.
III. KAFLI
Fjarskiptabúnaður þilfarsskipa og opinna skipa
með skráningarlengd minni en 24 metrar.
20. gr.
Fjarskiptabúnaður fyrir skip á hafsvæði STK og A1.
Skip sem falla undir ákvæði þessa kafla og sigla um hafsvæði STK og A1 skulu búin eftirfarandi fjarskiptabúnaði.
a) Föst metrabylgjustöð fyrir eftirfarandi rásir: Rás 16 (156.800 MHz), rás 6 (156.300 MHz), rás 13 (156.650 MHz), auk rása fyrir almenn fjarskipti.
b) Fjarskiptabúnaður vegna sjálfvirkrar tilkynningarskyldu (STK), sbr. lög um tilkynningarskyldu íslenskra skipa nr. 40/1977 með síðari breytingum.
c) Viðtæki til móttöku veðurfregna.
d) Neyðarbauja fyrir gúmmíbjörgunarbáta á tíðnunum 406/121,5 MHz, sbr. 1. mgr. 18. gr.
21. gr.
Fjarskiptabúnaður fyrir skip á hafsvæðum STK, A1 og A2.
Auk þess sem krafist er í 20. gr., skulu skip sem sigla um hafsvæði STK, A1 og A2 vera búin:
a) Millibylgjustöð (sendir og viðtæki) fyrir neyðar- og öryggisfjarskipti fyrir stafrænt valkall (DSC) á tíðninni 2187,5 kHz. og fyrir tal á tíðninni 2182 kHz.
b) Frífljótandi COSPAS/SARSAT neyðarbauju á 406/121,5 MHz.
c) Til 1. febrúar 2002, varðviðtæki fyrir kall- og neyðartíðnina 2182 kHz. Þetta gildir ekki sé eingöngu siglt á hafsvæði STK og A1 og fyrir skip sem byggð eru eftir 1. febrúar 1997. Ekki er krafist endurnýjunar ef búnaðurinn er úrskurðaður ónothæfur af Póst- og fjarskiptastofnun.
d) NAVTEX-viðtæki.
e) Einni færanlegri metrabylgjustöð (handstöð).
22. gr.
Fjarskiptabúnaður fyrir skip á hafsvæðum A3 og A4.
Skip sem hafa haffæri til siglinga á hafsvæðum A3 og A4 skulu búin fjarskiptatækjum í samræmi við viðeigandi kröfur í II. kafla reglugerðar þessarar, sbr. gömul fiskiskip 24-45 metra að lengd.
23. gr.
Staðsetning fjarskiptabúnaðar og fyrirkomulag.
Fjarskiptabúnaður skipa, sem einungis sigla á hafsvæðum STK og A1, skal vera í stýrishúsi. Verði því ekki við komið, skal hann staðsettur í efri hluta skips.
Skip, sem sigla út fyrir hafsvæði STK og A1, skulu uppfylla eftirfarandi kröfur:
a) Talstöðin skal þannig staðsett í efri hluta skipsins, að hún sé sem best varin fyrir hávaða sem gæti truflað rétta móttöku. Þar sem talstöð er ekki í brú skal vera fyrir hendi tvíátta talsamband á milli brúar og talstöðvar og skal það virka óháð öðrum talsamböndum um borð.
b) Leiðbeiningar um neyðarfjarskipti skulu vera vel sjáanlegar frá þeim stað þar sem fjarskiptastöð er stjórnað.
c) Talstöðin skal hafa orkugjafa sem annaðhvort er rafhlaða og hleðst upp frá skipsrafmagni eða af neyðarrafali sem er rekinn óháð aðalvél. Orkugjafinn skal staðsettur í efri hluta skips. Þegar skip er á sjó skal orkugjafinn geta keyrt talstöð og neyðarlýsingu samfleytt í 6 klukkustundir. Orkugjafann skal eingöngu nota við lögskyldar talstöðvar og neyðarlýsingu. Þegar orkugjafinn er rafhlöður skulu þær ávallt hafðar í hleðslu er skip er á sjó og skulu vera mælar sem sýna hleðslu þeirra.
d) Staðsetning frífljótandi neyðarbauju skal vera samkvæmt 3. mgr. 18. gr.
24. gr.
Starfsmenn, sem annast fjarskipti.
Skip, sem eru eingöngu innan hafsvæðis STK og Al, skulu hafa um borð a.m.k. einn starfsmann með takmörkuð réttindi talstöðvarvarðar (Restricted Radiotelephone Operator's Certificate).
Skip, sem sigla eingöngu á hafsvæðum STK, A1 og A2, skulu hafa um borð a.m.k. einn starfsmann með almennt talstöðvarvarðarskírteini (General Radiotelephone Operator's Certificate).
Skip, sem mega sigla út fyrir hafsvæði A2, skulu hafa a.m.k. tvo starfsmenn með almennt fjarskiptamannsskírteini (General Operator's Certificate).
Menntunarkröfur til þeirra sem annast fjarskipti skulu vera í samræmi við IMO ályktun A 703 (17) og grein S47 í alþjóðaradíóreglugerðinni.
25. gr.
Hlustvarsla.
Sérhvert skip á sjó skal halda stöðuga hlustvörslu eftir útsendingum á öryggistilkynningum fyrir sjófarendur á viðeigandi tíðnum þar sem slíkum upplýsingum er útvarpað til þess svæðis sem skipið siglir um.
Sérhvert skip á sjó skal viðhalda stöðugri hlustvörslu:
a) Á kall- og neyðartíðninni fyrir metrabylgju, rás 16 (VHF). Hlustað skal á þeim stað sem skipinu er venjulega stjórnað frá.
b) Á metrabylgjurás 70 (VHF) fyrir stafrænt valkall (DSC), sé skipið búið fjarskiptabúnaði fyrir DSC á metrabylgju.
c) Á neyðar- og öryggistíðninni 2187,5 kHz fyrir stafrænt valkall, sé skipið búið fjarskiptabúnaði fyrir millibylgju (MF).
Til 1. febrúar 2002, skal hvert skip þar sem skylt er að hafa varðviðtæki á kall- og neyðartíðninni 2182 kHz, hafa stöðuga hlustvörslu á nefndri tíðni. Hlustað skal á þeim stað sem skipinu er venjulega stjórnað frá.
26. gr.
Orkugjafar.
Þegar skip er á hafi úti skal ætíð vera fyrir hendi næg raforka til að starfrækja fjarskiptabúnaðinn og hlaða þá rafgeyma sem notaðir eru sem varaorkugjafar fyrir hann.
Á öllum skipum skal vera varaorkugjafi eða varaorkugjafar fyrir fjarskiptabúnaðinn, þannig að hægt sé að starfrækja neyðar- eða öryggisfjarskipti þótt aðal- og neyðarorkugjafar skipsins bregðist. Varaorkugjafi eða varaorkugjafar skulu samtímis geta séð eftirfarandi tækjum fyrir nægjanlegri orku: Metrabylgjustöðinni (VHF), sem krafist er í 20. gr., millibylgjustöðinni, sem krafist er í a-lið 1. mgr. 21. gr., neyðarlýsingu fyrir fjarskiptabúnað og siglingatæki sem tengd eru honum, í 6 klukkustundir samfleytt með fullu lagi. Óheimilt er að tengja við varaorkugjafa skipsins önnur tæki en þau, sem getið er í þessari grein.
Varaorkugjafi eða varaorkugjafar skulu vera aðskildir frá rafkerfi skipsins og þeirri orku sem knýr skipið áfram.
Þar sem varaorkugjafi eða varaorkugjafar eru hlaðanlegur rafgeymir eða rafgeymar:
a) Skal vera búnaður til að hlaða rafgeymana sjálfvirkt og skal hann geta endurhlaðið þá þannig að þeir skili þeim lágmarksafköstum sem krafist er innan 10 klukkustunda.
b) Skal ganga úr skugga um afköst rafgeymis eða rafgeyma með viðeigandi aðferðum á minnst 12 mánaða fresti.
Uppsetning og staðsetning rafgeymanna skal vera þannig að tryggt sé að:
a) Viðhald þeirra og öryggi sé eins og best verður á kosið.
b) Hitastig rafgeymanna haldist innan þeirra marka sem framleiðandi setur, hvort sem þeir eru undir álagi eður ei.
c) Þegar rafgeymarnir eru að fullu hlaðnir, geti þeir að minnsta kosti séð fyrir orku þann lágmarkstíma sem krafist er við öll veðurskilyrði.
27. gr
Skip sem hafa haffæri til siglinga á hafsvæði STK og A1 frá 1. apríl til 30. september.
Skip, sem hafa einungis haffæri til siglinga á hafsvæði STK og A1 frá 1. apríl til 30. september, skulu búin:
a) Metrabylgjustöð fyrir eftirfarandi rásir: Rás 16 (156.800 MHz), rás 6 (156.300 MHz), rás 13 (156.650 MHz) auk rása fyrir almenn fjarskipti.
b) Fjarskiptabúnaði vegna sjálfvirkrar tilkynningarskyldu (STK) sbr. lög um tilkynningarskyldu íslenskra skipa nr. 40/1977 með síðari breytingum.
c) Viðtæki til móttöku veðurfregna.
Fjarskiptabúnaðurinn skal staðsettur í stýrishúsi, en verði því ekki við komið, skal hann staðsettur í efri hluta skips eða lúkars.
28. gr.
Kröfur til fjarskiptabúnaðar.
Fjarskiptabúnaður sem reglugerð þessi fjallar um skal standast kröfur sem gerðar eru innan Evrópska efnahagssvæðisins til búnaðar um borð í skipum eftir því sem heimild stendur til samkvæmt fjarskiptalögum og lögum um eftirlit með skipum.
29. gr.
Eftirlit og viðhald.
Búnaður skal vera hannaður og byggður þannig að hægt sé að skipta honum út, eða einstökum einingum hans, án þess að umtalsverðra endurstillinga sé þörf.
Þar sem því verður við komið skal búnaður vera þannig uppsettur að auðvelt sé að komast að honum til eftirlits og viðhalds.
Starfrækslu- og viðgerðahandbækur fjarskiptabúnaðar skulu vera um borð. Einnig varahlutir og verkfæri, eftir því sem við á.
Tryggja skal að skip leggi ekki úr höfn nema fjarskiptabúnaður þess sé í lagi.
Tryggja skal að fjarskiptabúnaði þeim sem krafist er sé haldið svo við að hann svari kröfum um aðgengi og virkni samkvæmt reglugerð þessari og að hann svari kröfum staðla er lúta að starfsemi slíks búnaðar.
IV. Kafli
Gildistaka o.fl.
30. gr.
Reglugerð þessi, sem sett er samkvæmt lögum um eftirlit með skipum nr. 35/1993 með síðari breytingum og 47. gr. laga um fjarskipti nr. 107/1999, öðlast þegar gildi. Reglugerðin er sett með hliðsjón af tilskipun ráðsins 97/70/EB frá 11. desember 1997 um að koma á samræmdum reglum um öryggi fiskiskipa sem eru 24 metrar að lengd eða lengri ásamt síðari breytingum. Við gildistöku þessarar reglugerðar fellur úr gildi reglugerð um fjarskiptabúnað og fjarskipti íslenskra skipa nr. 295/1994 með síðari breytingum.
Skip skulu búin fjarskiptabúnaði samkvæmt ákvæðum reglugerðar þessarar við fyrstu aðalskoðun skips eftir gildistöku hennar. Skoðunarmenn mega þó veita frest frá kröfum reglugerðarinnar, enda hafi verið sýnt fram á tímabundna erfiðleika við öflun einstakra fjarskiptatækja er stafa af skorti á heimsframboði eða tafir við ísetningu þeirra sem útgerð skips verður ekki kennt um.
Samgönguráðuneytinu, 20. janúar 2000.
Sturla Böðvarsson
Jón Birgir Jónsson.
(Sjá nánar Viðauka I og II í Stjónartíðindum)