Reglugerð um endurgreiðslu virðisaukaskatts vegna fjárfestingar í hótel- og gistirými á árinu 1993.
Rétt til endurgreiðslu hafa skattskyldir aðilar, sem stunda útleigu á hótel- og gistirými og annarri gistiþjónustu eða leigja út slíkan rekstur, og fjárfestu í þeirri starfsemi á árinu 1993.
Endurgreiðsla til aðila skv. 1. gr. skal að hámarki nema 17% af eignfærðri nýfjárfestingu, sem bar virðisaukaskatt á árinu 1993, í fasteignum og búnaði í gistirými. Með eignfærðri nýfjárfestingu er átt við fyrnanlegar eignir sbr. 32. gr. laga nr. 75/1981, um tekju- og eignarskatt, með síðari breytingum. Endurgreiðslan tekur ekki til virðisaukaskatts af fasteignum og búnaði sem hefur verið keyptur eða yfirtekinn af öðrum aðila í gistihúsarekstri.
Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. skal endurgreiðsluhlutfall aðila sem teljast vera í blandaðri starfsemi, sbr. 2. mgr. 3. gr. reglugerðar nr. 192/1993, um innskatt, með síðari breytingum, nema 6,8%.
Endurgreiðsla er háð skilyrði um að skattskyldir aðilar skv. 1. gr. hafi með höndum rekstur gistiþjónustu á eftirfarandi uppgjörstímabilum:
Fjárhæð endurgreiðslu skal ákvörðuð þannig að reiknuð er út heildarfjárhæð virðisaukaskatts í fjárfestingu skv. 2. gr. Sé heildarfjárhæð hærri en 10 m.kr. lækkar hlutfall endurgreiðslu skv. 2. gr. samsvarandi þannig að heildarendurgreiðsla verði 10 m.kr.
Endurgreiðslufjárhæð hvers og eins aðila skal deilt í tvær jafnar fjárhæðir sem greiddar verða út í samræmi við 3. mgr. 6. gr. og önnur ákvæði reglugerðar þessarar.
Aðilar sem um ræðir í 1. gr. skulu senda ríkisskattstjóra beiðni um endurgreiðslu virðisaukaskatts, sbr. 2. gr., ásamt ársreikningi og afriti af leyfisbréfi til gististaðarekstrar. Beiðnin ásamt fylgigögnum skal berast ríkisskattstjóra fyrir 1. maí 1995. Endurgreiðslubeiðnir sem berast eftir lok skilafrests verða eigi afgreiddar nema aðili færi gildar ástæður sér til málsbóta og getur ríkisskattstjóri metið það í hverju tilfelli hvað telja skuli gildar ástæður í þessu sambandi. Þó verða endurgreiðslubeiðnir eigi afgreiddar ef þær berast 14 dögum eftir lok skilafrests eða síðar.
Endurgreiðslubeiðni skv. 1. mgr. skal vera á sérstöku eyðublaði í því formi sem ríkisskattstjóri ákveður.
Ríkisskattstjóri skal rannsaka endurgreiðslubeiðni og leiðrétta hana ef hún er í ósamræmi við reglugerð þessa eða önnur fyrirmæli skattyfirvalda. Hann getur krafið aðila um framlagningu frekari gagna ef nauðsynlegt þykir. Ríkisskattstjóri skal hafa lokið afgreiðslu allra endurgreiðslubeiðna fyrir 15. júní 1995.
Fyrri endurgreiðsla vegna beiðna sem samþykktar hafa verið skal fara fram 1. nóvember 1995 en síðari endurgreiðsla 1. apríl 1996. Áður en endurgreiðslur fara fram skal ríkisskattstjóri kanna hvort skilyrði 3. gr. eru uppfyllt.
Innheimtumaður ríkissjóðs annast endurgreiðslu.
Kröfu um vangoldin opinber gjöld og skatta til ríkissjóðs ásamt verðbótum, álagi og dráttarvöxtum skal skuldajafna á móti endurgreiðslu.
Komi í ljós að endurgreiðsla skv. reglugerð þessari hafi verið of há skal ríkisskattstjóri þegar í stað tilkynna aðila og innheimtumanni ríkissjóðs þar um. Um álag og dráttarvexti vegna of hárrar endurgreiðslu fer skv. 27. og 28. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með síðari breytingum.
Sá sem fær endurgreiðslu skv. ákvæðum reglugerðar þessarar skal færa hana á sérstakan tekjureikning í bókhaldi sínu. Þá skal endurgreiðslan tilgreind annað hvort sérstaklega í ársreikningi sem fylgir skattframtali eða í skýringum með honum.
Að öðru leyti gildir eftir því sem við getur átt reglugerð nr. 50/1993, um bókhald og tekjuskráningu virðisaukaskattsskyldra aðila.
Ákvarðnir ríkisskattstjóra á grundvelli reglugerðar þessarar eru kæranlegar til fjármálaráðuneytis. Kæra skal borin fram innan þriggja mánaða frá því að aðila máls var tilkynnt um ákvörðun ríkisskattstjóra.
Fjármálaráðuneyti skal afgreiða kærur sem því berast, sbr. 8. gr., fyrir 10. október 1995. Taki ráðuneytið kærur á ákvörðun ríkisskattstjóra, sbr. 1. mgr. 6. gr., að einhverju eða öllu leyti til greina, skal ríkisskattstjóri sjá um endurútreikning og lokaafgreiðslu endurgreiðslubeiðna.
Röng skýrslugjöf eða framlagning rangra eða villandi gagna, svo og röng upplýsingagjöf látin í té í því skyni að fá endurgreiðslu á virðisaukaskatti skv. ákvæðum reglugerðar þessarar, varðar við 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt.
Reglugerð þessi er sett með heimild í ákvæði til bráðabirgða III í lögum nr. 122/1993, um breytingar í skattamálum, sbr. 9. gr. laga nr. 40/1995, um breyting á lögum nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með síðari breytingum, og 49. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með síðari breytingum, og öðlast gildi þegar í stað.
Fjármálaráðuneytið, 4. apríl 1995.
F. h. r.
Snorri Olsen.
Jón Guðmundsson.