REGLUGERÐ
um (1.) breytingu á reglugerð um miðlun vátrygginga nr. 473/1994.
1. gr.
2. málsliður 3. málsgr. 2. gr. orðist svo:
Kröfum um þekkingu og starfsreynslu skal talið fullnægt hér á landi séu uppfyllt ákvæði 8. og 9. gr. eftir því sem við getur átt.
2. gr.
20. gr. orðist svo:
Vátryggingamiðlari skal kaupa starfsábyrgðartryggingu hjá vátryggingafélagi sem hefur leyfi til starfsemi hér á landi til að fullnægja vátryggingaskyldu sinni. Vátryggingafjárhæð skal miðuð við þá áhættu sem í starfseminni felst, en að lágmarki eftirtöldum fjárhæðum vegna tjóna sem valdið er af gáleysi innan hvers vátryggingaárs: 1. 25 milljónum kr. þegar vátryggingamiðlari starfar á sviði persónutrygginga.
2. 150 milljónum kr. starfi vátryggingamiðlari að miðlun greinaflokka sem teljast til stóráhættu samkvæmt lögum um vátryggingastarfsemi að greiðsluvátryggingum undanteknum, eða í atvinnurekstri þar sem eru fleiri en 100 ársverk.
3. 50 milljónum kr. í öðrum vátryggingum en þeim sem tilgreindar eru i töluliðum 1 og 2.
Starfi vátryggingamiðlari á fleiri en einu sviði samkvæmt 1. - 3. tölul. 2. málsgr., gildir sú lágmarksfjárhæð sem hæst er.
Vátryggingaeftirlitið getur gert kröfu um að vátryggingafjárhæðir séu hærri en segir í 2. málsgr. telji eftirlitið það nauðsynlegt vegna umfangs og eðlis starfseminnar og skal slík krafa rökstudd.
Vátryggingin skal greiða bætur vegna tjóns sem tjónþoli verður fyrir vegna starfsemi vátryggingamiðlara eða starfsmanna hans og valdið er af gáleysi. Vátryggingafélagi er heimilt að undanskilja ábyrgð sina vegna tjónsatburða sem valdið er af stórkostlegu gáleysi.
Vátryggingin skal ná til þeirra tjónsatvika sem verða á vátryggingatímabili sbr. 91. gr. laga um vátryggingarsamninga nr. 20/1954.
Heimilt er að áskilja sjálfsáhættu vátryggingataka i vátryggingaskilmálum en slíkt ákvæði má ekki skerða réttarstöðu þriðja manns. Tilhögun sjálfsáhættu skal gefið í vátryggingaskilmálum. Vilji vátryggingafélag fremur geta sjálfsáhættu i skírteini eða iðgjaldskvittun skal Vátryggingaeftirlitinu tilkynnt um slíka ákvörðun áður en hún kemur til framkvæmda. Heimilt er að semja svo um að vátryggingafélag greiði ekki sjálfsáhættu til þriðja manns ef vátryggingataki leggur fram bankaábyrgð sem Vátryggingaeftirlitið samþykkir. Samþykki Vátryggingaeftirlitsins skal háð því skilyrði að komi til greiðslu úr vátryggingunni greiði viðkomandi banki sjálfsáhættuna skilyrðislaust út til þriðja aðila.
Vátryggingin skal taka til starfsemi vátryggingamiðlara hvar sem er innan hins Evrópska efnahagssvæðis nema um annað hafi verið samið sérstaklega.
Þegar lögaðili rekur vátryggingamiðlun telst vátryggingaskyldunni fullnægt með kaupum á sameiginlegri vátryggingu.
Vátryggingaeftirlitið skal gera tillögu til ráðherra vátryggingamála um breytingar á vátryggingafjárhæðum, telji það ástæðu til, og skulu breytingar tilkynntar með auglýsingu í B - deild Stjórnartíðinda.
3. gr.
21. gr. orðist svo:
Falli starfsábyrgðartrygging úr gildi skal hlutaðeigandi vátryggingafélag tilkynna það vátryggingataka og Vátryggingaeftirlitinu þegar í stað. Vátryggingatíma telst ekki lokið fyrr en liðnir eru 4 dagar frá því að vátryggingafélagið tilkynnti Vátryggingaeftirlitinu og vátryggingataka sannanlega um lok vátryggingar. Að liðnum nefndum 4 daga fresti telst leyfi til vátryggingamiðlunar fallið úr gildi, nema önnur fullnægjandi starfsábyrgðartrygging hafi verið keypt. Vátryggingaeftirlitið skal gefa vátryggingataka tækifæri til að tjá sig um lok vátryggingarinnar áður en til brottfalls starfsleyfis kemur.
Ákvæði 1. málsgr. eiga einnig við um bankaábyrgð sem heimilað er samkvæmt 7. málsgr. 20. gr. að komi í stað sjálfsáhættu vátryggingataka starfsábyrgðartryggingar hjá vátryggingafélagi.
Vátryggingaskilmálar starfsábyrgðartryggingar og breytingar á þeim skulu sendir Vátryggingaeftirlitinu áður en þeir koma til framkvæmda.
4. gr.
Reglugerð þessi sem sett er samkvæmt heimild i 6. málsgr. 81. gr. og 98, gr. laga um vátryggingastarfsemi nr. 60/1994 öðlast þegar gildi.
Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið, 14. desember 1994.
Sighvatur Björgvinsson.
Páll Sigurðsson.